zondag 30 oktober 2011

Siriusmo


Siriusmo ofwel Moritz Friedrich (uit Duitsland)is een fenomeen in de elektronische muziekwereld. Ik houd mij niet dagelijks bezig met deze muziekvorm, maar ben sinds de kekke muziek van Jean Michel Jarre, Vangelis en Kraftwerk uit de jaren 70-80 zeer geïnteresseerd. Siriusmo is verknocht aan die klassieke klanken van synthesisermuziek en mengt deze met fantastisch gave video's, waarvan ik er hier twee in mijn blog heb opgenomen. Deze "ganz tolle" videoclips zou je rustig in de bioscoop kunnen zien, want het zijn echte juweeltjes, en met die muziek eronder is het top-entertainment. Klik door om een selectie uit zijn oeuvre te beluisteren: HIER

Een interview met Moritz (Duits)vind je HIER.

Ik vind de combinatie van deze muziek met de videoclips heel bijzonder. Kijk zelf maar:



zaterdag 29 oktober 2011

MAURO, goa van mien land af!


Mauro is een Angolese jongen die 8 jaar geleden in Nederland aanvroeg maar uitgeprocedeerd is en het land uitmoet.
Er is een hoop te doen over dit geval omdat hij zo jong is, perfect Nederlands spreekt en omdat er actie wordt gevoerd door verschillende belangengroepen en vrienden van hem. En dat terwijl de Minister (Gerd Leers) niet van plan is om deze zaak te herzien, voornamelijk vanwege de mogelijke precedentwerking, zo moet ik concluderen uit zijn uitspraken.
Deze week was Mauro meerdere keren in het nieuws en tot slot zelfs in het praatprogramma Pauw en Witteman. Nederland kan niet meer om hem heen. Ik ook niet. Het is de zoveelste dreigende uitzetting waarbij ik mij van schrik op het tandvlees bijt. En dat doet zeer. Waarom zijn politici zulke kille kikkers en boekhouders? Waarom hanteren zij zo graag het scherpe lemmet van de regelgeving in plaats van het zoeken naar mogelijkheden om hun humane, barmhartige, vertrouwenschenkende, gastvrije, sociale kant te gebruiken (als ze die überhaupt hebben)? Als hun straatje schoon is, is hun huis dat dan ook? Dacht het niet.
Is het de valkuil van de angst die ons volk in de recente geschiedenis abjecte politieke keuzes heeft doen maken en die ons belemmeren om nu ruimhartig en barmhartig te zijn?

De toonzetters Fortuin, Verdonk en Wilders hebben een monster gecreëerd dat de ene asielzoeker na de andere zonder aanziens des persoons naar buiten schopt. Ik schaam me diep dat dit gebeurt. Mijn klompen zeggen dat we straks aan Mauro meer hebben dan aan een willekeurige vreemdeling uit Oost-Europa die hier met een EU-paspoort is binnengekomen om vervolgens de illegaliteit in te duiken.
De asielwet klopt nog steeds niet, dat is toch het minste wat je kunt concluderen door al die schrijnende gevallen en generaal pardons. In ieder geval niet als we humaniteit en barmhartigheid als cultureel erfgoed van Nederland zien. Kan Mauro echt niet blijven? Moszkowicz verdedigt wel steenrijke drugscriminelen of grove randtypes als Wilders, maar geen gewone jongens uit het volk zoals Mauro. Hopelijk is er ruimte om bij het Europese Hof van Justitie nog een proces te voeren over het geval Mauro, al was het alleen maar om die lakse en versufte politici uit de provincie nu eindelijk eens wakker te maken. Want in humaniteit en edelmoedigheid lijken ze niet bepaald hun prioriteiten te leggen.
Politici weten al zó lang dat de asielwet niet deugt en op de schop moet, maar er is geen wil of kunde om deze te veranderen. Ze zijn misschien bang dat dan het hek van de dam is. Dat Nederland straks volstroomt met blije, edelmoedige en barmhartige mensen die hier willen werken en leven. Met sympathieke mensen die begrijpen dat Nederlanders behoefte hebben aan hen, aan hun kwaliteiten, al weten ze dat zelf nog niet. Als het aan Den Haag ligt, blijven wij liever lijken op die nukkige bekrompen boer met een enorme bloeiende boomgaard, waar de appels zo rijkelijk aan de bomen groeien dat ze niet meer te rapen zijn en in het gras verrotten, maar die desondanks uitroept met een chagrijnige ondertoon: “Goa van mien land af!”

PS: KLM, TAP air, Lufthansa e.a. hebben rechtstreekse vliegverbinding met Schiphol vanuit Luanda. Die luchtbrug zorgt voor toevoer van Angolese vluchtelingen. Leg Schiphol stil en je hebt een stuk minder asielzoekers. Als we dat niet willen, moeten we niet lullig doen over de mensen die ons land binnenkomen en zich hier willen vestigen. En al helemaal niet als we hen de taal leren, opnemen in een gastgezin en zij na 8 jaar hebben bewezen dat ze VOLLEDIG geïntegreerd zijn!

zondag 25 september 2011

POMPELMOES

Wat heden ten dage een pompelmoes wordt genoemd, is een citrusvrucht van de “Oostindische citroenboom”, Citrus maxima lgenoemd in het Latijn. Vroeger werd ook de grapefruit een pompelmoes genoemd, vooral in Vlaanderen, maar dit is een ander type citrusvrucht die je in tegenstelling tot z’n grotere zure zusje wel zo kunt eten. De grapefruit is namelijk een kruising tussen een sinaasappel en een pompelmoes. De grote groene pompelmoes is van origine niet zonder meer eetbaar, tenzij je ‘m confijt of kookt. Het typische Nederlandse woord pompelmoes is via het Tamil (pampa limasu) oorspronkelijk afkomstig uit het Portugees: pomposos limões (letterlijk: grote citroen). Ons woord pompelmoes is op haar beurt weer geleend door andere talen, zoals het Frans, waar het verbasterd is tot pamplemousse.
Dit woord klinkt nogal grappig als je het op z’n Engels uitspreekt en dat was waarschijnlijk de bedoeling toen Jack Conte en Nataly Dawn (uit Corte Madera, Californië, VS) een naam kozen voor hun band POMPLAMOOSE. Het zeer muzikale duo in de muziekstroming Indie (op rock georiënteerde, meestal experimentele kunstmuziek) werd wereldberoemd toen zij hun werk op YouTube publiceerde. Zij zijn nog maar bezig met hun muzikale avontuur sinds de zomer van 2008. Nu toert het duo in de VS met een grote fanschare achter zich en verkopen ze jaarlijks honderdduizenden downloads van hun songs. Toch houdt ook ieder hun solocarrière. Als duo hebben ze deze maand op Youtube als 312.000 abonnees (voor nieuwe videoclips) . Dat is wel de kracht van internet: lanceersnelheid en een enorm bereik, dat je nooit krijgt als je in een achterafzaaltje speelt, hoewel dat laatste natuurlijk veel knusser is. Een voorwaarde voor dat enorme bereik is dat je, zoals Pomplamoose het gedaan heeft, een dosis humor en originaliteit in je clip verwerkt. De ene videoclip is geslaagder dan de andere, maar ik vond er een die heel grappig is, en nog klinkt ook. Die wil ik jullie niet onthouden.

zondag 11 september 2011

Elastypen als een flexheks

Het is voor het ras van pennenlikkers, typgeiten en kantoorpikken niet eenvoudig om, als je je hele leven aan het bureau en achter de pc zit, een soepel en swingend lichaam te houden. Je moet er wel wat voor doen. Een cursus Tibetaans zwaardvechten, Zoemba, Salsadansen of Yoga geven je het idee dat je dit wel kan veranderen, maar na een tijdje besef je toch dat een strijkplank minder stijf is dan jij.
Helaas pindakaas, je bent al bij voorbaat vastgegroeid aan je bureau en gedoodverfd om met rugklachten, artritis, RSI of jicht door het leven te gaan.
Zo soepel als je lichaam is, zo is ook je geest zeggen ze. Dat belooft niet veel goeds voor onze medemens. Niet alleen verstijft ons lichaam, we verstijven ook in ons beroep. (Dat heet in vaktermen ‘beroepsgedeformeerdheid’) We hebben geen oog meer voor de buitenwereld en waar het allemaal over gaat maar houden ons stijfjes aan regels. Dat bureaucratische in onze beroepsgroep van pennenlikkers, typgeiten en kantoorpikken heeft een lichamelijke oorzaak en is dus op conto te schrijven van een algemene verstijving van onze ledematen. Aldus constateerde ik recentelijk...

Er zijn echter mensen op deze aardbol, die van nature zo flexibel zijn dat ze ons allen tot voorbeeld kunnen zijn. Neem nou de in Duitsland wonende Russische Zlata. Zij heeft geen problemen met licht typwerk. Dat doet zij zonder bureaustoel te gebruiken (waardoor je rugklachten krijgt!). En die werkzaamheden doet ze bovendien zo soepeltjes dat ze ’s avonds nog even fris als een framboos over straat caprioolt, alsof ze net uit bed komt. Daarna sopt, stoft en veegt ze ook nog even het hele huis en geeft als het moet een Yoga-lesje of drie. Ze draait haar hand, haar benen en haar hoofd er niet voor om.




Nee, en dan is er ook nog die supermeegaande jongen die werkelijk twee dingen tegelijk kan (en dat kunnen maar weinig mannen!!!): televisie kijken en piano spelen, zo relaxed lijkt me dat! En dat allemaal dankzij een aangeboren buigzaam karakter. Alleen jammer dat tijdens het pianospelen het geluid van de tv uit moet staan. Maar ja, dat neem je met zo’n flexibele instelling willig op.

zondag 4 september 2011

Drijvende eilanden

Mensen die rijk en machtig zijn, laten zich vaak gaan. Dat wil zeggen: zij blazen hun lichtelijk bizarre gedachten leven in en dobberen op hun illusies. Ze trachten zelfs hun jongensdroom of kinderfantasie te concretiseren. Soms zijn die onschuldig, soms gevaarlijk, en heel vaak megalomaan en geldverspillend.
Neem nou de jonge oprichter van PayPal, het bekende betaalvehikel op internet. Peter Thiel, inmiddels de veertig gepasseerd en met een miljard euro op zijn rekening financieel onafhankelijk, heeft een nietig deel van zijn centjes van de PayPal rekening gehaald (zo’n 800.000 euro’s) en gestoken in een waanzinnig studieproject: het onderzoek naar het bouwen van grote steden op drijvende eilanden. Hij dacht zeker: ik heb geld als water, en dan bouw ik er maar gelijk een eiland in?
Het wilde idee om drijvende eilanden te bouwen is oorspronkelijk afkomstig van Wayne Gramlich, een Amerikaan die over dit fenomeen, dat ‘seasteading’ wordt genoemd, een boek schreef. Deze trok vervolgens de aandacht van de zoon van de wereldberoemde econoom en Nobelprijswinnaar Milton Friedman, Patri Friedman. Samen met Patri richtte hij het Seasteading Institute op. De bedoeling van het project is om drijvende steden te creëren buiten de territoriale wateren, zodat het ‘staten’ worden met een eigen soevereiniteit. Op 200 zeemijl van de kust liggen namelijk de internationale wateren waar geen andere soevereiniteit geldt dan de vlag waaronder een schip vaart. Dit noemt men de exclusieve economische zone. Eigenlijk zijn het dus belastingvrije zones, waar de wetten van een buurland ophouden te bestaan en de bewoners of passagiers vrij spel hebben en tegelijk vogelvrij zijn. Ik vertrouw zulke ideeën van wetsontduiking en/of wetteloosheid niet en ze doen me denken aan piraterij, maffia en ultrarechtse stromingen, maar de bedoeling van Gramlich, Friedman en Thiel is goed bedoeld, althans zo wordt het project verkocht in de pers: "it is the only option to create new societies on Earth". De enige mogelijkheid om nieuwe samenlevingsvormen op aarde te creëren? Ja ja. Laat me niet lachen. Er is plek genoeg op deze aarde, en waarom zou dat bouwen nu per se op zee moeten? Lijkt me nogal een dure grap met aan- en afvoer van goederen, om maar iets te noemen.
Overigens zijn er al drijvende steden, al noemen we die gewoon cruiseschepen. Nee, ik noem dit ‘seasteading’ idee gewoon piraterij en belastingontduiking. Hopelijk vindt de wereldgemeenschap een oplossing voor deze nieuwe en ongewenste ontwikkeling. Er zijn al veel te veel schepen en booreilanden die de wateren vervuilen en geld verslinden. Denk daar maar eens over na als je weer iets bestelt via internet en betaalt via PayPal. Een zinloze oproep aan Peter Thiel, die mij toch niet leest: mijns inziens kun je je winst beter inzetten voor het streven naar het scheppen van een evenwichtige samenleving in je eigen landje (hard nodig) en binnen de territoriale wateren van de sloot achter je enorme 27 miljoen dollar kostende villa op Hawaii. En nee, ik ben echt niet jaloers!


zondag 28 augustus 2011

Cubaanse hiphop


Obsesion is een Cubaanse hip-hop band. Misschien niet zo bekend in het Westen, maar heel belangrijk voor de Cubaanse vrije muziekexpressie en de culture ontwikkeling van dat land.
De band werd opgericht door het echtpaar Alexey Rodriguez en Magia Lopez. Alexey komt oorspronkelijk uit Santiago de Cuba – bakermat van de belangrijkste muziekstromingen van Cuba – en Magia is geboren in Havana. Sinds 1996 zijn ze muzikaal actief. Daarvoor stond Alexey aan de draaibank en werkte hij als beeldhouwer. In zijn vrije tijd beoefende hij breakdance en was hij een fan van Amerikaanse hip-hop. In 1993 ontmoette hij Magia, die een studie communicatie had afgerond, in een Afro-Cubaanse dansgroep werkte. Dankzij Alexey ging ze zich eveneens bekwamen in het beeldhouwen.
Beiden hadden een hip-hopdroom. Ze beschouwden het als een soort platform van waaruit verschillende aspecten en thema’s konden worden gelanceerd op het gebied van de liefde, samenleving en politiek. Door het schrijven, componeren en produceren heeft Alexey de rol van hip-hop voor de Cubaanse cultuur kunnen versterken. Bovendien heeft hij gewerkt aan een project (La Fabri-K) waarbij een interactie werd bewerkstelligd tussen andere kunstvormen zoals de dans, dichtkunst, beeldhouwkunst en schilderkunst. Ook experimenteerde hij met andere stijlen van muziek zoals blijkt uit de samenwerking met Roberto Fonseca en Augusto Enrique.
Het echtpaar Magia en Alexey woont in Regla, een industriewijk ten oosten van Havana. Dit havengebied waar aardolieraffinaderijen, pakhuizen en scheepswerven staan, is heel bekend vanwege het feit dat hier het centrum van de Afro-Cubaanse religie gehuisvest is. Op dit plekje staat de uit koloniale tijden stammende kerk van de Zwarte Madonna “La Virgen de Regla”, die behalve pelgrims uit het hele land ook veel toeristen trekt. Rond deze plek vestigden zich de bevrijde slaven in de 19e eeuw. Drie blokken hier vandaan wonen en werken Magia en Alexey in hun flat die tevens hun studio en werkruimte is.
Obsesion is elk jaar in de zomer present op het festival van Alamar, een wijk die niet ver van Regla ligt. Ze delen het podium met beroemdheden van de hip-hopscene, zoals bijvoorbeeld Mos Def, Dead Prez en Talib Kweli.
Een van hun nummers is bijzonder grappig, en is een ode aan de moeder, die voor Cubanen heilig is. Het leuke is dat mamma gewoon meedoet en helemaal in het spel opgaat. De studio van Alexey komt nog even in beeld, met de eierdozen als geluiddempers aan de muur. Het is een van de meest grappige clips die ik de laatste tijd gezien heb. Vraag me niet wat ze zingen maar dat hoeft ook niet want de beelden spreken voor zich!

Meer informatie en videomateriaal over de laatste Cubaanse muziek op HAVANA CULTURA





woensdag 24 augustus 2011

Tommy Cooper




Wie kan Tommy Cooper (je weet wel, zeventiger jaren komiek, ontzettend flauw maar toch wel weer leuk) beter immiteren dan Khadaffi? Hij is op de vlucht geslagen maar het zal me niets verbazen als hij straks in de woestijn wordt gespot met een toverstafje in zijn hand, waarmee hij bij de Toearegs harten verovert.
Hij moet goed naar dit filmpje gekeken hebben, in het laatste stukje is de gelijkenis treffend. Haha! Wie weet wat Khadaffi nog uit zijn mantel tevoorschijn haalt...


Appletje voor de dorst


WAT WORDT HET, APPEL OF BANK?

Het is crisis op de beurzen, de Europese banken staan onder grote druk, de Euro wankelt, aandelen kelderen, de vooruitzichten voor de burgers in de Eurozone zijn ronduit somber. Geen vreugde. Maar hoe absurd het ook klinkt, de bedrijven staan er gemiddeld genomen helemaal niet slecht voor! Geloof het of niet: er is zelfs één bedrijf in de VS dat evenveel waard is als alle 32 grootste banken in Europa, namelijk Apple. Steve Jobs, oprichter en tot voor kort CEO, mag echt trots zijn op zijn appeltje voor de dorst. De waarde van dit appeltje: plusminus 340 miljard dollar. Allemaal dankzij briljante innovaties zoals o.a. de Mac, iPhone, iPod en iPad. Toch is dit relatief: de waardedaling van de banken is erg snel gegaan en rechtvaardigt misschien niet helemaal het opwaarts potentieel van de banken bij een economische opleving. Ook kan een bedrijf als Apple ook failliet gaan als het niet genoeg innoveert - het is namelijk altijd een race tegen de klok.
Het bericht over de beurswaarde van Apple dat in de pers verscheen illustreert mijns inziens dat de economie van de VS weliswaar klappen heeft gehad, maar nog zeker niet overleden is. De kapitaalspositie van bedrijven is riant. Alleen als de dollar zakt, hebben ze een probleem, maar dan worden de Appletjes weer per kilo aangeboden en koop ik er waarschijnlijk wel een paar op de zaterdagse PC-markt.

woensdag 17 augustus 2011

Verbijsterveld


Minister Marja Van Bijsterveldt van OCW blijft verbijsteren. Van haar mag je ook op een onbewoond eiland studeren, als daar een onderwijsinstelling zou zijn. Fijn dat je ook buiten Nederland kan gaan studeren, want het is hier niet meer zo gezellig, vooral in het onderwijs niet. Om wat bij te verdienen (omdat de studiebeurs praktisch nihil is)kun je op het onbewoonde eiland vogelpoep verzamelen. Goede mest, schijnt het.
De maatregel is nogal doorzichtig. De trucendoos wordt opengetrokken om de hoeveelheid buitenlanders die inmiddels zijn genaturaliseerd weer terug naar hun voormalige (ei)land terug te dirigeren. Verder wordt het de hordes uitgelote studenten makkelijker gemaakt om op te rotten.
Hebben we teveel studenten? Waarom gaan we niet voor kwaliteit? Waarom worden zoveel studenten uitgeloot? Is het niet noodzakelijk om aan te geven waar Nederland behoefte aan heeft en het aantal studenten daarop af te stemmen? Er is nog werk te doen op het Ministerie, zou ik denken. Om nou direct maar iedereen naar een onbewoond eiland te sturen... dat gaat wat ver.
Hoewel, voor de verandering is dat misschien ook wel een keer leuk, heerlijk onder de palmpjes van Navassa (ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord). Eindelijk verlost van die domme hapsnap-politiek van Den Haag waar men "naar bevind van zaken" handelt. Met andere woorden: "zonder beleid".
Waar ik dit vandaan haal? Van dit ARTIKELTJE


dinsdag 12 juli 2011

Hilversumcultuur



Als Hilversummer bezocht ik in Tongeren (Vlaanderen), nabij Maastricht, het Gallo-Romeins museum aldaar. Een mooi nieuw museum, waarbij aandacht wordt besteed aan de opgravingen in de streek tot en met de middeleeuwen. De tijdelijke tentoonstelling geeft een beeld van de Prehistorie. Verbaasd liep ik tegen het woord “Hilversum cultuur” op. Nooit geweten dat Hilversum ooit een hoogstaande cultuur kende – in de prehistorie. Ja hoor, wel erg lang geleden, maar misschien iets om even stil bij te staan.
Met de Hilversumcultuur wordt een prehistorische cultuur uit de vroege en middenbronstijd (1800 - 1200 v. Chr.) aangeduid. Het hooggelegen Gooi is een van de oudst bewoonde streken van Nederland. Vondsten in de prehistorische grafheuvels getuigen daarvan. Omdat water zich verzamelde op de lager gelegen plaatsen, werden dat drinkplaatsen voor het vee. De dorpen Hilversum, Laren , Blaricum en Bussum zijn rond die drinkplaatsen ontstaan. (Dat moesten die kakkers daar eens weten!)
In 1899 worden even buiten het dorp Hilversum vier fragmenten gevonden van een urne. Opvallend was het traliewerkpatroon op het aardewerk: het resultaat van touwindrukken.
In het midden van de 20ste eeuw bestudeerden archeologen gelijkwaardige vondsten uit nabije regio’s. De urnen die ze onderzochten waren eenvoudig, groot, tonvormig en hadden dikke wanden. De randen waren versierd met vinger- en nagelindrukken én met afdrukken van touw. De onderzoekers merkten de overeenkomst op met de vier urnefragmenten en grepen terug naar de vindplaats ervan om de net ondekte cultuur een naam te geven. De Hilversummensen (Hilversummers avant la lettre?) waren boeren die op grote schaal handel voerden: ze importeerden bronzen voorwerpen en verhandelden fokdieren. Door de arme zandgronden was er voornamelijk schapenhouderij mogelijk in latere tijd, maar wellicht hoorden er in de prehistorie ook runderen en geiten bij.
Te zien aan de dromerige blik van die eerste bewoner van de Gooise matras (zie foto) had hij het wiel nog niet uitgevonden.
Meer info:
MUSEUM TONGEREN
WWW.NAERDINCLANT.NL (amateurarcheologen)

woensdag 6 juli 2011

Eekhoorn houdt van timing


Wel eens een eekhoorn gezien op een racebaan? Misschien niet, maar die beestjes komen overal. Ik zag er verleden week een vlakbij station Hilversum, in een kleine woonwijk zonder al te veel bomen. Blijkbaar deert ze dat niets. Het zijn razendsnelle renners en klimmers, en ontspringen zo de dans - of de katten die op de loer liggen.
Zelfs een supersnelle Lamborghini is voor hen geen bedreiging. Zie maar eens:



De volgende is erg grappig: nooit geweten dat ze van voetbal of liever gezegd hazelnootbal houden:

donderdag 30 juni 2011

TogChöd, ontstressen met een zwaard



Vandaag een sessie bijgewoond waarbij je zelf je hoofd leert afhakken. Symbolisch dan wel te verstaan. In de Oosterse religies is 'het hoofd afhakken' spiritueel bedoeld.
Al je zorgen en stress verdwijnen. Zo heeft Tulku Lama Lobsang, een boeddhistische Lama (leraar) zijn TogChöd-methode voor het Westen ontwikkeld uit traditionele oosterse vechtsporten en danstechnieken uit Tibet (Yaman-dansen uit de Tcham-traditie). Je hanteert een houten zwaard om mee te bewegen, maar vecht niet tegen anderen. Je vecht uitsluitend tegen jezelf om de negatieve gedachten uit te bannen (door te snijden). De lerares gaf ons opdracht, zodra wij de eerste beginselen konden herhalen, om de oefeningen tegenover elkaar te laten plaatsvinden. Dat is in spiegelbeeld, want rechts voor mij is links voor mijn opponent/partner. Je wordt daardoor behoorlijk in de war gebracht omdat je je concentreert op hoe de ander acteert. En de ander doet dat natuurlijk ook. Je moet jezelf dus heel goed bewust zijn van welke bewegingen je moet maken. Het 'verbeelden' van die beweging is je beheersingstechniek als het ware.
Mijn zorgen en stress waren deze week al een beetje verdwenen, en deze oefening deed er een schepje bovenop. Het is wel zo dat het je afleidt, dus het werkt; maar ik denk dat je er pas iets over kunt zeggen nadat je je lichaam zo hebt getraind als de filmpjes hieronder vertonen. Spierbeheersing en training werkt ook bij westerse sport om spanning weg te halen, maar de Oosterse wijze om er ook nog een element van praktische psychologie aan toe te voegen spreekt me wel aan. Leuk om een keer gedaan te hebben.

Kijk maar eens hoe vaardig dit heerschap is:



En de meester (lama) zelf:



Een Nederlands vraaggesprek met Tulku Lama Lobsang:

dinsdag 28 juni 2011

Dieren worden knuffels



Vandaag is door de Tweede Kamer gestemd voor een verbod op rituele slachting. Het betreft hier... slachtdieren. Die zijn er om te worden geslacht. We mogen dat niet doen van de Dierenpartij als dat leidt tot dierenleed. Is slachten dierenleed? Ik denk van niet, want je brengt het dier uit zijn lijden. Dieren lijden namelijk omdat ze op een inhumane wijze worden opgefokt... om te worden geslacht! Maar zover denken ze niet door daar in Den Haag. Daar is Marianne Thieme, de trut hola (sorry, ze heeft mijn sympathie verloren) die met knuffels en troeteldieren is opgegroeid en het vreselijk zielig vindt wat er allemaal met die arme levende knuffels en troeteldieren wordt aangericht. Gedeeltelijk heeft ze daar nog gelijk in, helaas: wij zijn ook erg wreed, wij mensen, daar was ik ook al achter. Verbiedt dan dieren in gevangenissen (zoals Artis, Blijdorp, enz.) of in quarantaine (huisdieren), barakken (stallen) enzovoorts als je consequent wilt zijn. Maar een verbod op rituele slachting is hypocriet, uiterst hypocriet. En echt een typisch Hollands geneuzel op de vierkante centimeter. Onnodige regelzucht. De islamieten en joden die zo nodig hun eeuwenoude tradities willen handhaven mogen dat gewoon van mij, ik zal er niet van wakker liggen. Waar ik wakker van lig, is dat onze tolerante samenleving aan het afkalven is. Afkalven... dat mag wel van de Dierenpartij?

En ehh, is dat vlees op de rituele barbecue in Den Haag wel of niet halal/koosjer?

donderdag 9 juni 2011

Overbodige bladen



Het eerste absurde nummer is er: FFM, afkorting van Fabulous Football Magazine (of zoiets)en heeft voor dit eerste exemplaar 30.000 stuks laten drukken. Het is gemaakt naar een idee van Leyla Sinouh, een voetbalvrouw (van keeper Sinouh) die zich blijkbaar verteld heeft bij het opsommen van alle andere voetbalvrouwen. Waarom? Dit blad gaat enkel en alleen over voetbalvrouwen. En daar zijn er geen 30.000 van - denk ik.
Wat staat erin? De ups en downs. De worstelingen die Gooise vrouwen moeten doorstaan. Koop ik dat Gucci-tasje of wordt het toch een Chanel? Zal ik die nieuwe Maserati in roze of in lichtblauw bestellen? Jongens, vanochtend toch wat meegemaakt! Stond de postbode ineens voor mijn deur! Ik was natuurlijk in mijn négligé... ja zeg, wat wil die gast? Het is twee uur in de middag! Dan ben ik net aan mijn eerste toastje met truffel toe.
Kortom, alles wat er zoals dagelijks speelt buiten het groene gras van het stadion - van mensen die niet weten hoe ze hun tijd moeten vullen en van gekkigheid maar een hot glossy magazine uitbrengen. Ze bestaan echt.
Waarschijnlijk vergis ik me, en zijn er echt dwaze wijven die zo'n blad op hun nachtkastje hebben liggen. Nou ja, het zijn voetbalvrouwen. Dat zijn meestal wel knappe maar niet de allerintelligentste dames die er rondlopen. Zijn getrouwd met voetballers, mannen die geld hebben, hard werken en thuis geen slimme opmerkingen willen en vooral iets leuks om mee te dollen onder de lakens. En als ze daarvoor te moe zijn, kan vrouwlief gewoon in de FFM bladeren, de afgedrukte facebook van voetbalvrouwen. FFM, weer een blad erbij. Ben je nog nieuwsgierig, klik dan


HIER


Onder: Sexy Sinouh, de initiator van FFM

zaterdag 4 juni 2011

Komkommerangst


Het staat in alle kranten, het is te zien op tv en op internet: we zijn mondiaal weer massaal in paniek omdat een of andere onverlaat heeft beweerd dat het waarschijnlijk een komkommer was uit Spanje die de slachtoffers van de EHEC-bacterie-epidemie (mooi woord) hadden opgepeuzeld. Er is zelfs een idiote christen die beweert dat moslims opzettelijk op een partij komkommers hebben zitten poepen. En dat terwijl we allemaal weten dat komkommers de liefste en onschuldigste groenten zijn die er bestaan en dat vrouwen niet zonder kunnen, vooral als hun man lang van huis weg is. Het is onze nationale huisgroente. Sterker nog, in Nederland worden jaarlijks 1,6 miljard komkommers geteeld, we kunnen de halve wereldbevolking van de hongersnood en dorst redden!
"Erst das Fressen, dan die Moral" is een bekende Duitse uitspraak (die overigens afkomstig is uit een toneelstuk van Bertolt Brecht). Inmiddels is de moraal duidelijk dankzij de slotconclusie van het onderzoek naar de oorsprong van de EHEC-besmetting: 17 mensen die besmet zijn hebben in een restaurant in Lübeck gegeten. Daar zal wel een of andere slome duikelaar per ongeluk zijn handen niet gewassen hebben. Schreeuw dus niet voor je dingen zeker weet en grondig hebt onderzocht, heren politici.
Al dat roepen, blijkt maar weer eens, brengt de grootst mogelijke paniek met zich mee met alle kwalijke gevolgen van dien zoals een wereldwijde uitbraak van scheurbuik :-). Ik denk aan Geert Wilders die dat 'roepen' verwart met vrijheid van meningsuiting. Ik zal het verschil nog wel eens aan hem uitleggen, maar het komt hier op neer: roepen doe je in de kroeg, in andere verkondigingen moet je je verantwoordelijkheid nemen.

Mijn moeder heeft me altijd geleerd dat het eten van groente gezond is. De Russische premier Vladimir Poetin denkt echter dat je er dood aan kan gaan. "Mensen gaan echt dood van het eten van deze producten en we kunnen onze mensen niet laten vergiftigen wegens een of ander gedachtegoed", aldus Poetin. Daarmee doelt hij op de WTO-afspraken waarin staat dat je niet zomaar een exportstop mag instellen als daar geen gegronde reden voor is. Tja, het geruchtencircuit draait op volle toeren en zelfs de overheden doen daar netjes aan mee. Ze roepen niet alleen maar wat, ze trekken zich er ook wat van aan. Dat is misschien nog wel het ergste!

We hebben er in ieder geval een nieuw woord bij in de Nederlandse taal: komkommerangst. Ik zal dat voortaan altijd gaan verbinden met op roddel gebaseerde politieke beslissingen.

vrijdag 3 juni 2011

Eenden zijn niet saai



Tijdens een wandeling op Hemelvaartsdag zag ik deze vrouwtjeseend op een knoestig uitsteeksel van een beuk zitten, aan de waterkant van een slootje in 's-Graveland. Ze zat er vorstelijk op ons neer te kijken en liet zich niet van de wijs brengen. Ik had nog nooit een eend in een boom zien zitten. Eenden zijn dus niet saai, dat dacht ik altijd. Het is een vergissing. Ze laten zich niet zo gemakkelijk kennen, maar soms zie je bij toeval dat ze meer in hun mars hebben. Dat ze ook erg sociaal kunnen zijn tegenover andere diersoorten, zag ik laatst in dit filmpje:

Nicest Duck You'll Ever See
Nicest Duck You'll Ever See

woensdag 1 juni 2011

Stuur je geliefde een aardappel


Af en toe koop ik een klein zakje van die lekkere roodschilaardappels (Francelines uit Frankrijk, culinaire aardappels) bij AH. Niks bijzonders, maar wel erg lekker. Vorige week was het echter raak: ik had twee speciale aardappels in mijn zakje. Moeder natuur wilde waarschijnlijk een boodschap kwijt: de aardappeltjes hadden de vorm van een hart!
Een hart, het teken van liefde... Ik was toch enigszins ontroerd door deze verrassing van Moeder Natuur. Tja, en nu zit ik met een dilemma: moet ik hem nu ritueel opeten? Want mijn geliefde is niet onder handbereik dus ik kan 'm niet aan haar geven en laten liggen is geen optie omdat hij dan verschrompelt tot een zielig rimpelknolletje.
Zoals bekend komt de aardappel uit Zuid-Amerika. Bij de Azteken heette hij Chi-Potatl, waar ons woord patat van is afgeleid. In die streken gebruikten de vrouwen deze aardappels ook om de toekomst te voorspellen.Ze telden het aantal knolletjes in een mand; een even aantal zou in het nieuwe voorjaar voorspoed geven.
Zie, ik lijd eronder dat ik nogal bijgelovig ben. Twee hartjes in een AH-zak, dat moet toch voorspoed geven op liefdesgebied.
Ik ga 'm toch maar opeten, wie weet zal het mij goed doen. Ik heb altijd nog de foto als bewijs. Als het 't beoogde effect had, laat ik het jullie weten.

Dit is een grappig filmpje uit Man bijt hond, over gemodificeerde aardappels, iets om inderdaad ongerust over te zijn, al overdrijven deze caissieres wel een beetje:



P.S.: O ja, wat Appie op de zak schrijft, is een beetje lachwekkend: mannen zouden per dag een energiebehoefte hebben van 2500 kcal. Dat is twee zakken aardappels à 1,5 kilo ofwel 17 porties. Rijkelijk veel! Maar misschien is het bedoeld als waarschuwing?

zaterdag 21 mei 2011

Interactief hygiënisch kusapparaat



Wat? Interactief hygiënisch kusapparaat? Ja, in Japan hebben ze veel tijd en geld over voor dingen die wij in het Westen zouden duiden als 'conceptuele kunst' maar die technisch gesproken gewoon onderdeel zijn van wetenschappelijk onderzoek. Tja, het is maar waar je je dure geld aan wilt uitgeven.

Met het kusapparaat kan je - met behulp van de computer - iemand op afstand kussen. Nou ja, kussen... ik versta daar wel wat anders onder. Ik denk dat de wetenschappers van de Universiteit voor Elektronische Communicatie in Tokio misschien hun gedachten eerder bij orale seks hadden. Een kus is contact tussen twee geliefden, niet tussen een mond en een ronddraaiend rietje.

Hoe dan ook, wie het apparaat wil uitproberen zal nog even moeten wachten. Het is voorlopig een experiment en nog lang niet in productie genomen. De wetenschappers denken dat het een rage wordt als duizenden fans door middel van een ronddraaiend rietje met hun idool kunnen 'communiceren'. Geheel vrij van bacteriën, virussen en radioactiviteit, natuurlijk. We zullen zien. Ik houd het voorlopig bij mijn ronddraaiend rietje met bitter lemon. Bijna zo lekker als orale seks.

woensdag 18 mei 2011

Robots: ideale terminators



Net nu Arnold Schwarzenegger terug is getreden als gouvernor van de staat Californië in de VS en een tweede carrière voor zich ziet in Hollywood, gaf hij in de media ruiterlijk toe dat hij 10 jaar geleden een kind verwekt heeft bij zijn huishoudster en dat terwijl hij getrouwd was. Tja, die mannetjes met macht kunnen er wat van: Clinton, Berlusconi, Strauss Kahn... ze kunnen alles de baas behalve hun lusten. Goed, het is tijd voor een tweede carrière van mr. Terminator. Laat hij maar eens een kijkje nemen in Bollywood. Daar worden vandaag de dag films gemaakt waar de Amerikaanse filmindustrie jaloers op kan zijn. Dit dankzij de gigantische capaciteit van de softwareindustrie uit Bombay, die alle filmbeelden kan manipuleren met computerprogramma's, zodat ze net echt lijken. En niet te vergeten de ongebreidelde fantasie van de Indiërs, die uit hun rijke en veelkleurige cultuur oneindige inspiratie kunnen putten en hun gevoel voor humor en absurditeit niet uit het oog verliezen ondanks de smakeloze Hollywoodvoorbeelden. Kijk maar eens naar onderstaande clip van Enthiran, een science fictionfilm uit 2010 in het Tamil. De robots zijn nog niet uit onze verbeelding en dat zal Schwarzenegger ook wel beseffen. Tijd voor Terminator V?

maandag 16 mei 2011

Meditatie, het middel om af te slanken?

Al die slankheidsmiddeltjes en diëten, gooi ze maar overboord. In de nabije toekomst zullen we waarschijnlijk weten hoe de fysica werkt: in India leeft een man die al 72 jaar (volgens zijn eigen zeggen, maar ook als het niet zo lang is is het al een waar wonder) zonder eten en drinken. Hoe? Door te mediteren. Zijn geheim? Kennis die hem is toebedeeld door de Hindoegodin Amba, een van de verschijningen van de godin Doerga, de moedergodin. Scepsis heerst, maar het is bekend dat meditatie (een yogatechniek)een hoop raadselachtige dingen kan doen met ons lichaam als we ons erop zouden toeleggen. Iemand vergeleek die wonderlijke capaciteit van de mens met de Nederlandse Iceman, (Wim Hof heet hij in het echte leven) een man die zijn hartslag, bloedsomloop en zenuwstelsel desgewenst kan 'sturen' waardoor hij bestand is tegen extreme kou. Ook zijn er monniken uit Tibet die in de ijzige kou kunnen zitten, terwijl hun lichaam niet bevriest. Maar 72 jaar afzien... dat is wel een uitzonderlijke prestatie. Doktoren uit India hebben de hersenen van deze 80-jarige Yogi via een moderne MRI-scan bestudeerd en zijn tot de conclusie gekomen dat zij die van een jongeman zouden kunnen zijn. Hij kreeg 10 dagen lang geen voedsel of drank, en hij ging niet naar de wc. Een normaal mens kan slechts 4 dagen in leven blijven zonder te hebben gedronken, dus van een menselijk wonder kan je wel spreken. Dat niet naar de wc gaan lijkt me trouwens erg ideaal maar verder... nogal saai!
Deze nuchtere kerel moet je dus zelf ook maar met enige nuchterheid beschouwen...

woensdag 19 januari 2011

Broodje kakkerlak


Bizar en geniaal tegelijk: Arnold van Huis, professor in de tropische entomologie (insectenkunde) te Wageningen, vindt het maar onzin dat wij onszelf voeden met de traditionele hap. Wat je moet doen om de voedselcrisis te lijf te gaan, het regenwoud te redden van de ondergang, je dieet en gezondheid te verbeteren, de uitstoot van broeikasgassen tegen te gaan en je budget voor etenswaren drastisch in te perken is iets heel simpels: volgens hem moet je insecten gaan eten. Het probleem is puur psychologisch. Er is geen rationele reden te bedenken om geen insecten te eten, integendeel. Hij geeft zelfs workshops met een professionele kok, waarbij je leert hoe je die beestjes smakelijk kunt bereiden. En ze zijn bovendien erg gezond: ze zitten boordevol proteïnen. Gelijk heeft professor Van Huis wel een beetje, want waarom eten we wel garnalen maar geen sprinkhanen of meelwormen? Het is maar net waar je mee in aanraking komt.
Het gaat toch om de smaak, of denken we dat we ons ineens als een vogel gaan gedragen?
De chef-kok, Henk van Gurp, bestrooit zijn quiches met maden. Bonbons worden versierd met buffalo-wormen. Volgens hem is het een kwestie van het goede voorbeeld geven: als internationaal bekende chef-koks met insecten gaan werken, dan volgen anderen vanzelf.
Ik herinner me dat mijn oma altijd de larven die in de kaas zaten met de platte kant van het kaasmes over de kaas uitsmeerde. Ik weet niet meer of ik die kaas heb gegeten maar het was zeker een indrukwekkend moment, anders had ik het niet zo onthouden. Ja, dat waren nog eens tijden. Ik krijg nu al vlinders in mijn buik, maar eerlijk gezegd niet van de honger.

maandag 17 januari 2011

Geen Italië


Die Italianen zijn altijd wat dubbel als het een seksueel onderwerp betreft. Ze laten de escapades van Berlusconi oogluikend toe, maar maken zich druk om een kutkalender. Van de week lach ik in een deuk. Wat was het geval? Ik las dat een of andere fotograaf, een Italiaan genaamd Toscani, een kalender had uitgebracht met foto's van vrouwelijke geslachtsdelen. Daar werd veel ophef over gemaakt omdat de Italiaanse variant van de reclamecode commissie opriep om de kalender van de markt te halen. Toscani is het er niet mee eens omdat hij zegt dat het de schoonheid van het vrouwelijk lichaam verbeeldt. Nou ja, dat kan zo zijn, maar het is een kwestie van verbeelding want heb je aan zo'n kalender? Er staan alleen maar genitaliën op. Geen Italië. (Spreek dat maar eens snel achter elkaar uit, what's in a name? Daarom lag ik dus in een deuk)

Afin, ik vind dat het er vooral om gaat hoe je er zelf over denkt bij deze natuurfoto's. Als je geen slechte gedachten hebt zal je de foto's ook niet zo interpreteren en is er verder niks aan de hand. Je kunt ze denk ik best aan kinderen laten zien. Er wordt niets vuigs getoond, alleen maar lichaamsdelen in close-up. Waarbij het de vraag is of een kind wel herkent wat er getoond wordt. Ik vraag me alleen af wie zo'n kalender nou koopt, want om nou een hele maand lang naar een geslachtsdeel met wuivend duingras te zitten kijken gaat me echt te ver. Dan toch maar liever het hele plaatje. Heb ik tenminste niet het idee dat ik tegen de haarimplantaten van Gerard Joling aan zit te kijken.

vrijdag 14 januari 2011

Robotliefde heeft de toekomst


Er is een 65-jarige professor genaamd David Levy, verbonden aan de Universiteit van Maastricht, die voorspelt dat in 2050 huwelijken en seks met robots de normaalste zaak van de wereld zullen zijn. Deze man is een voormalige schaakgrootmeester die veel afweet van kunstmatige intelligentie. In 2007 schreef hij een geruchtmakend boek (gebaseerd op zijn proefschrift) ‘Love and Sex with Robots’.
“Mensen zullen verliefd worden op robots, omdat die naar de wensen en behoeftes van de gebruiker geprogrammeerd kunnen worden.”, stelt Levy. In Korea en Japan zijn elektronische sekspoppen niet aan te slepen. Ze kosten ruim 5000 dollar. “Maak van zo'n pop een robot, dan vormen die binnenkort een heuse concurrentie voor prostituees,” beweert Levy. Hij durft zelfs te voorspellen dat er over enkele decennia mogelijk een robot in het Witte Huis zit. Het is wel een leuke gedachte, en rijp voor een prachtige filmkomedie, maar de vraag is, of dat de beste oplossing is. Kan een robot hetzelfde denken en reageren als wij? Zal een robot gevoel voor humor kunnen hebben? Kan hij of zij teder zijn, koken, afwassen, toiletten schoonmaken? Waarschijnlijk wel. Maar willen wij wel een voorspelbare, verrassingloze geprogrammeerde computer als partner, laat staan als staatshoofd? Dat is de vraag die we mijns inziens zouden moeten stellen, gesteld dat de technische ontwikkelingen inderdaad zo rap gaan als door Levy voorgesteld.
Ik vond Balkie al een beetje robotachtig, maar blij dat hij nu Walkie Balkie is. Misschien vergis ik me, maar dat robotachtige gedrag dat ik bemerk bij sommige mensen is een veeg teken. We schuiven misschien wel ongemerkt te veel de kant op van elektronica en automaten, terwijl we in wezen meer gebaat zijn om dichtbij de mens te blijven, de menselijke genoegens. Het is toch geen schande om mens te zijn, hè?

Het volgende interview met prof. Levy is met CNN'er Riz Kahn en uiteraard in het Engels:

maandag 10 januari 2011

Lelijk maakt niet uit


Als je lelijk bent, misvormd, gehandicapt enz. is er nog hoop. In deze tijd waarin in de bladen, op tv, in de kranten en op straat of op het werk alleen maar aandacht is voor uiterlijk, vind ik het hoopgevend dat er ook eens een berichtje verschijnt dat een lelijke man een mooie vrouw heeft gevonden. De foto van deze man hierboven met zijn vaste vriendin spreekt boekdelen. Hij heeft een aangeboren genetische afwijking (het Treacher Collins syndroom) waarbij de jukbeenderen niet tot ontwikkeling zijn gekomen. Zijn gezicht hangt af omdat de gelaatsspieren en het bot waaraan die vastzitten ontbreken. Ondanks deze tragische afwijking leeft hij nu samen met een prachtige vrouw, heeft een baan en een koophuis en is heel gelukkig. Hiermee is voorlopig ook bewezen dat de liefde van een vrouw voor een man in bepaalde gevallen niet puur gericht hoeft te zijn op uiterlijk - andersom geldt dat waarschijnlijk ook. En misschien heeft lelijkheid ook iets aantrekkelijks. Misvormdheid kan een mens, zoals bij de Klokkenluider van de Notre Dame, heel zacht en intens goed maken. Andersom is een knap uiterlijk misschien wel aanleiding voor mensen om zich arrogant te gedragen hoewel ik daarvoor geen enkel bewijs heb. Ik ben namelijk helemaááál niet arrogant!

Bekijk deze video

vrijdag 7 januari 2011

Tragische eindes


Ze vallen bij bosjes lijkt het wel, die half mislukte popsterren uit de jaren 70 en 80. Eerst was daar Bobby Farrell alias Boney M. In Cuba, of all places, wordt Boney M. nog steeds gedraaid. Hij is daar blijkbaar een soort held. Waarom? Misschien omdat z’n liedjes disco zijn (is daar momenteel populair) en nergens over gaan eigenlijk. ‘Daddy cool’ en ‘I’m crazy like a fool’ snapt iedereen en z’n idioot gekke rituele kippendans ook. Zijn leven was net zo gek, met veel te veel gepassioneerde liefdesaffaires, drank en drugs, en dan nog eens financiële problemen. Dit vanwege misgelopen rechten op zijn muziek onder meer omdat hij alleen maar playbackte. En toch miljoenen platen verkocht. Een beetje tragisch, zoals het filmpje van de Ohra commercial waaraan hij zijn medewerking gaf (waarschijnlijk kreeg hij hier een leuk bedrag voor).



De andere roofbouwpleger die pas is overleden is Gerry Rafferty, die bekend werd vanwege zijn hit Baker Street (“He's gonna give up the booze and the one night stands”). Verder bleef hij in de music scene een beetje op de achtergrond. Daar is een goede reden voor te aan te geven: hij had namelijk een ernstig drankprobleem. Hij is zelfs eens uit een luxe hotel verwijderd vanwege ernstige overlast. Niet omdat hij zo’n stennis maakte, want hij was een stille drinker. Alleen kon hij zijn plasje niet ophouden en had hij zijn kamer tot een vieze stinkende bende gemaakt. De details zal ik je besparen. Hij is op 4 januari overleden als gevolg van een versleten lever, op de leeftijd van 63. Tragisch, maar daarmee is hij in ieder geval van de drank af.
Ik ben benieuwd wie dit rijtje tragische popsterren dit jaar aan zullen vullen. Ik weet er nog wel een paar, maar ik houd ze nog even geheim.

donderdag 6 januari 2011

Leeuwenliefde


Als jongetje van een jaar of 10, 12 was ik gefascineerd door het verhaal uit de Bijbel waarin Daniël in de leeuwenkuil wordt gegooid maar niet wordt opgegeten. Het is een symbolisch verhaal over de held Daniël die dankzij zijn geloof geen angst kent voor de koning der dieren. In deze tijd is er ook zo'n held, zeker een stuk profaner maar niet minder indrukwekkend:



Volgens mij is het een Zuid-Afrikaan die Kevin Richardson heet en niet voor niets de leeuwenfluisteraar wordt genoemd ('lionwhisperer'). Ongelooflijk dat hij ruim een decennium met leeuwen werkt en nog nooit serieus is aangevallen. In circussen gebeuren er nog wel eens hele ernstige ongelukken, dodelijk zelfs, maar blijkbaar lukt het deze Richardson om onderdeel te worden van een leeuwenfamilie. Deze machtige beesten lijken tam te zijn, zoals katten. Hij moet iets speciaals hebben met deze dieren, die hem volledig vertrouwen, zelfs met kleine puppies.Lees meer over Kevin Richardson HIER.



Ten slotte nog dit: in de dierentuin van Buenos Aires zijn onlangs 3 zeldzame witte leeuwen geboren.

zaterdag 1 januari 2011

Lef of gewoon dom?


Mag ik hem even voorstellen? Zijn naam is Dean Potter, geboren in 1972 in de VS. Hij is een bekende bergbeklimmer, BASE jumper en koorddanser (highliner). Iemand die niet terugschrikt voor een portie levensgevaarlijk klauteren en balanceren.
Waarom nemen mensen zelfs risico als ze weten dat ze door zo'n risico te nemen, mogelijk zichzelf de dood injagen? Het is fascinerend, dat het gokken op geluk en beheersing of vaardigheid de mens in het bloed zit. Anders was de mens ook niet zo ver gekomen waarschijnlijk, dus het zal wel een genetisch voordeel zijn om te spelen met vuur. Als je dit verder doortrekt naar de gehele mensheid, zou het wel eens vijf voor twaalf kunnen zijn want (althans in mijn ogen) worden er veel te veel risico's genomen door de mens van nu. Misschien dat er verandering in komt, maar ik betwijfel het nu nog. Het is wel handig als er niet te veel mannen aan de top opereren, want die hebben het naar mijn overtuiging veel meer in zich om risico's te nemen. Dat hoort bij de mannelijke soort, zal ik maar zeggen. Tja, dames, er is nog wel wat te doen voor jullie. Mannen in toom houden, bedoel ik dan. Al heb je ook vrouwelijke koorddansers, deze pipo is wel effe wat meer levensmoe dan zijn vrouwelijke collega's. Of hij moet familie zijn van Harry natuurlijk...



Om op mijn vraag terug te komen, die ik aan het begin van dit blog stelde: Potter zegt zelf dat hij al vanaf zijn jeugd dromen heeft om te vliegen (had ik zelf ook als kind). Deze 'droom' beheerst nog steeds zijn leven, vertelt hij in een interview uit 2009. Ik denk dat als je je hele leven met iets bezig bent en al je hersencapaciteiten inzet voor een enkel doel, dat doel erg dichtbij komt. Het 'vliegen' komt met BASE jumpen erg dichtbij, en wellicht dat hij dankzij uitvindingen in de toekomst nog veel verder komt dan met een simpel BASE jumpsuit met parachute. Zonder parachute zou al een stuk knapper zijn. Bekijk deze video eens.