GELUKKIG NIEUWJAAR

Dat het maar een bizar en bijzonder jaar mag worden.

Reizen als sport

Als je veel wilt reizen over de wereld, dan is daar niks mis mee. Integendeel, het vergroot een evenwichtige kijk op de mensheid doordat je ten aanzien van andere culturen leert en ziet dat hoewel alles niet koek en ei is, mensen er helemaal niet op uit zijn om elkaar het leven zuur te maken - het tegendeel is vaak waar is mijn ervaring.
Er zijn echter ook van die dwazen, die er een sport van maken om zoveel mogelijk landen aan te doen. Dan is het meer surfen en zappen over de wereld in plaats van het ontmoeten van mensen, het opdoen van ervaringen en het vastleggen van omgevingsindrukken. Zo'n type is Charles Veley (hierboven op een foto in Nepal) uit de VS. Van de door hem op zijn site mosttravelledpeople.com samengestelde 278 landen, territoria, enclaves, enzovoort heeft hij er nog 50 te gaan. Ik kom niet verder dan 70. Klik HIER om de lijst te zien. Ik hoef me niet te schamen, want ik ga niet voor kwantiteit maar voor kwaliteit. Iemand als de Franse fotograaf Eric Lafforgue bijvoorbeeld staat hoog in mijn achting omdat hij veel gereisd heeft maar ook iets teruggeeft aan de wereld door middel van foto's die hij op internetkanalen deelt met de rest van de wereld. Zijn foto's zijn fantastisch, met oog voor detail, kleurrijkheid en humaniteit. Onder dit blogbericht heb ik een kleine biografie van deze man. Klik even verder op zijn naam om zijn werk te zien: ERIC LAFFORGUE of ga naar FLICKR. Je raakt niet uitgekeken...
Om veel te reizen heb je echt niet zoveel geld nodig als de genoemde Charles Veley die zijn IT-bedrijf van de hand deed. Om goed te reizen en veel kennis op te doen heb je ook geen dure camera nodig zoals Lafforgue. Maar het is wel handig als je ze allebei (geld en camera) toevallig bij je hebt. Een goed voornemen voor 2011 is dat ik meer geld wil en ook een nieuwe camera. Zodat ik af en toe een excuus kan hebben om lekker te reizen. Maar ja, dan moet je wel mijn blogje missen!

Over Eric Lafforgue
Eric Lafforgue werd geboren in 1964 in Toulouse. Sinds zijn kinderjaren is hij al gefascineerd door het maken van verre reizen. Hij verbleef in landen als Djibouti, Ethiopië en Yemen. Oorspronkelijk is Lafforgue een uitgever van multimedia maar in 2006
begint hij een nieuwe hobby, fotografie. Het is het digitale tijdperk en hij zet zijn foto's op internet. Reclamefirma's en baldenuitgevers begonnen zijn werk te ontdekken en boden hem aan een boek te maken van zijn fotowerk. Zijn werk wordt dan al binnen twee jaar nadat hij zijn hobby startte, getoond op een prestigieuze tentoonstelling van het werk van fotojournalisten in Frankrijk. Lafforgue reist sindsdien de hele wereld over met de ogen van een kunstenaar en etnoloog.
Zijn camera's zijn een Hasselblad H3d-39, Leica M6 en een Canon Eos D1 MarkIII.

Onderstaande foto is gemaakt in Angola.

powered by Fotopedia

Banksy kunst

Banksy is de schuilnaam van een Engelse kunstenaar wiens identiteit om meerdere redenen geheim wordt gehouden. Ten eerste omdat hij juridisch wellicht zou kunnen aangepakt. Hij spuit namelijk graffiti op plaatsen waar dat niet mag (dat doen de meeste graffiti-kunstenaars en dito vandalen). Ten tweede omdat zijn werk soms heel politiek geladen is, hetgeen andersdenkenden of autoriteiten op verkeerde ideeën zou kunnen brengen. Ten derde omdat het zijn imago versterkt: het mysterieuze werkt mee aan zijn bekendheid in plaats van dat het omgekeerd werkt. Toch heeft hij in het verleden wel sporadisch interviews gegeven, o.a. via e-mail en op band. Zijn stem werd dan onherkenbaar gescrambled. Er zou maar een foto bekend zijn, die hier wordt afgebeeld. Zijn echte naam is misschien Robert Banks of Robin Banks, en volgens Wikipedia zou hij waarschijnlijk Robin Gunningham heten. Hij zou nu 43 of 44 jaar oud zijn.
Zijn werk bestaat uit o.a. op muren gespoten sjablonen en zijn eigenlijk stuk voor stuk maatschappijkritische en anti-kapitalistische pamfletten. De hoge prijzen voor zijn doeken (voor zijn versie van de Mona Lisa werd £58.000 pond betaald) en de verkoop aan bedrijven en kunstgalleries gaan volgens sommigen niet samen met een antikapitalistische boodschap. Men vergeet dan wel dat hij geen geld ontvangt voor het meeste van zijn werk, dat hij anoniem op muren van stadsgebouwen spuit. Ook doet hij werk voor o.a. Greenpeace en trok hij de aandacht in bijvoorbeeld Israël, waarbij hij in de West Bank zijn werk achterliet (zie foto boven).
Inmiddels heeft hij ook een film op zijn naam staan 'Exit through the giftshop', die dit jaar is uitgekomen. Hierin wordt verslag gedaan van het leven als 'street art' graffiti straatartiesten zoals Banksy. Het schijnt een bijzonder grappige film te zijn. Ik heb 'm nog niet gezien, hij draait op dit moment alleen in Groningen en België voor zover ik weet. In januari draait hij in Filmtheater Hilversum, maar ik neem aan ook elders wel in het alternatieve circuit.
De dagen/tijden in Hilversum zijn:
wo 19 jan 2011: 21.00
do 20 jan: 14.15 + 21.30
vr 21 jan: 14.30 + 21.45
za 22 jan: 21.45
ma 24 jan: 18.00
wo 26 jan: 21.30

Hier is de trailer.

Reisje voor wie de financiële ruimte heeft

Space Oddity: het ongetwijfeld duurste hotel ooit is ook een heel vreemd hotel: het zweeft in de ruimte. Althans, dat gaat nog gebeuren, in 2012. We moeten daarvoor nog ruim een jaar wachten. En sparen, want het is lekker duur: zo'n 3,4 miljoen, inclusief toeslag voor een eenpersoonskamer neem ik aan. Je verblijft wel 4 dagen in de ruimte en allicht een nacht in zo'n zwevend gebouwtje op 450 kilometer van de planeet Aarde.
Boek je reisje HIER
Op dag 1 is het tijd om te acclimatiseren in de ruimte. Men wordt getrakteerd op een cocktail. Wat kan je verder verwachten voor die leuke som gelds? Wel, op dag twee neem je een gewichtloos bad, bijvoorbeeld. Kun je spelen met een waterbel van 20 liter, die uiteen laten spatten en de spetters opvangen in het luchtledige. Of je kunt rijden op een speciale fiets, die over de kop gaat (zie foto). Verder is het belangrijkste fenomeen natuurlijk dat je naar buiten kunt kijken: naar de aarde of de sterren. Met een speciale digitale camera kun je de plaatjes direct naar de aarde sturen. Op de laatste dag wordt je met een enorme snelheid (4G) terug naar de aarde gelanceerd. Leuk hoor, zo'n ervaring.



Je kunt natuurlijk voor iets minder geld ook mmm een stukje spacecake nemen en het nummer Major Tom van David Blowie... eehhh David Bowie opzetten. Hoewel je niet gegarandeerd dezelfde ervaring zult beleven, bij de juiste samenstelling van het cakebeslag denk je toch echt dat je je in het luchtledige bevindt.

Cubaanse bootvluchtelingen

Het komt nog steeds voor: Cubanen die op geïmproviseerde vlotten proberen hun land te ontvluchten. Deze desperate missies die aan het begin van de jaren 90 een enorme toevlucht namen, hebben velen het leven gekost, al zijn er ook die het hebben gered en in de VS asiel hebben gekregen. Terug konden ze niet meer: eenmaal illegaal uit het land gevlucht, is de asielzoekende niet meer toegestaan terug naar zijn vaderland te gaan. In de jaren 90 werd iedereen die uit Cuba wegvluchtte zonder meer toegelaten tot de VS. Daarna werd een politiek bedreven van 'dry feet, wet feet' wat inhoudt dat als je als Cubaan het vasteland van de VS weet te bereiken, automatisch een status als burger van de VS krijgt toegewezen. Word je daarentegen door de kustwacht opgepikt, dan word je weer teruggestuurd naar Cuba. Dit laatste gold ook voor de zes vluchtelingen die onlangs door het cruiseschip Royal Caribbean Monarch of the Seas bij de Bahama's werden opgepikt. De zes mannen en een vrouw waren er na dagen zonder eten op zee te hebben gedreven in een slechte conditie. Ze waren blij dat ze konden worden gered, ook al betekende dat dat ze weer huiswaarts werden gezonden. Hoe desperaat kun je zijn. Het is diep triest dat mensen hun leven zo in de waagschaal stellen, vooral in deze economisch zware tijden. Over de redenen kunnen we gissen, maar het zal niet zo zijn dat men verwacht dat de VS het land van de gouden bergen is. Dat is allang niet meer zo. Iets om over na te denken in deze periode waarin we aan het kerstmaal zitten.

Vrolijk kerstfeest

Er bestaan er inmiddels al enige van, die filmpjes op internet / YouTube, waarbij het nietsvermoedende publiek getrakteerd wordt op spontane zang en dans. A capella! Dit heet ook wel verrassingstheater. Ik heb mijn e-mail kerstkaart verstuurd met het volgende filmpje (dat ik weer gekregen heb van een ex-collega), geheel in Kerststemming. De hierna volgende is ook erg geslaagd, al is dat eigenlijk een commercial van T-mobile, u weet wel. Youp zie ik dan ook niet zo gauw meedansen, maar leuk is de video wel.

Reizen per woonboot

Woonboten zijn apart en gelukkig zijn die nog wijd verbreid te vinden in de Nederlandse stedelijke en landelijke omgeving. De meeste woonboten zijn echter min of meer aan de locatie gebonden (zijn alleen verplaatsbaar) en kunnen dus niet zelf varen. Juist dat lijkt mij bijzonder aantrekkelijk. Wat ik wel kan doen is een reis naar Kerala in India boeken. Daar hebben ze kettuvallams, woonboten gemaakt van gekromde bamboestokken, waar o.a. geknoopt kokostouw wordt gebruikt voor de overkapping. Er komt geen spijker aan te pas. De boten waar toeristen op kunnen meevaren lijken me zeer comfortabel (en waarschijnlijk erg duur), maar dan heb je ook wat. De Zuid-Indiase provincie Kerala is trouwens sowieso erg aantrekkelijk vanwege haar klimaat, open cultuur en de prachtige Kutiyattam-dansen die daar worden uitgevoerd. Om rechtstreeks naar Kerala te gaan vlieg je op Kochi (Cochin) of Trivandrum.

Op naar de toekomst

2010 zit er weer bijna op. Ik las in de krant dat het Nederland in vergelijking met andere Europese landen voor de wind gaat: we zijn het op 1 na rijkste land van Europa (na Luxemburg). In 2005 stonden we nog op de 6e plaats! Van alle Europeanen leeft 17 procent onder de armoede­grens. Dat is ongeveer één op de zes. In totaal zijn er een stuitende 80 miljoen arme Euro­peanen. Tsjechië en Nederland staan er volgens deze berekeningen het beste voor. Dat betekent niet dat er geen armoede is in Nederland, alleen dat het gemiddeld genomen goed gaat. De rijken zijn vet rijk en heffen het gemiddelde omhoog. Dat is de ellende met statistieken en gemiddelden. Je weet nooit hoeveel het dan met de de verzameling mensen is gesteld die aan de onderkant van de ladder staan. De 10 procent rijkste huishoudens in Nederland hebben een gemiddeld bruto-jaarinkomen van € 153.000. Ter vergelijking: het landelijk gemiddelde inkomen per persoon is € 21.000. Ergo, dan moeten er dus ook vrij veel mensen zijn die een lager inkomen hebben dan die schamele € 21.000. Je zal een gezin hebben met kinderen. Ik weet uit eigen ervaring: die zijn peperduur! Volgens de laatste cijfers leven ongeveer 1,2 miljoen Nederlanders onder de armoedegrens. Dat is wel ruim 9% van alle huishoudens in ons land.
Gezien het feit dat er aan de onderkant van de samenleving nog veel te verbeteren valt qua werk en inkomen ben ik er voor dat de minimum inkomens omhoog gaan. Dat is ook goed voor de economie: er wordt dan meer geconsumeerd. Helaas zal mijn idee niet in de smaak vallen bij de regering aangezien we nu een rechts georiënteerde regering hebben.
Zal het er nog van komen dat de mensen die vastzitten en niets te verteren hebben in verzet komen? Ik denk dat ook dat een illusie is, aangezien de rest van de Nederlanders het te goed hebben en tegenwicht bieden in het electoraat. Maar we zullen zien wat 2011 ons brengt.
Om het begrip armoede en inkomensontwikkeling breder te trekken, is het interessant om te zien welke ontwikkeling de wereld heeft doorgemaakt in de laatste 200 jaar in 200 landen. Ik adviseer je naar deze video te kijken van Hans Rosling (1948), een Zweedse arts en professor Internationale Gezondheid aan het Karolinska Institute en directeur van de Gapminder Foundation, die de trendalyzer-software heeft ontwikkeld die ook in deze video wordt geshowd. Uit de presentatie blijkt dat ons land het 200 jaar geleden ook al niet slecht deed! Petje af, maar gooi daar nog maar wat in (qua Euri)!!



PS: Het Sociaal en Cultureel Planbureau is met een nieuwe meting (rapportage) gekomen op 15/12/2010 over hoe het met de armoede in NL is gesteld, Een citaat:

Meer huishoudens met kans op armoede in 2009
Van de bijna 6,9 miljoen huishoudens in 2009 hadden 482.000 (7,0%) een inkomen
onder de beleidsmatige inkomensgrens. Dat is meer dan in 2008 toen nog 6,4% van een
inkomen onder de beleidsmatige grens moest rondkomen. Ook leefden in 2009 136.000
huishoudens al vier jaar of langer onder deze inkomensgrens. Dit komt neer op 2,2%
van alle huishoudens en betekent een stijging ten opzichte van 2008, toen nog maar
1,8% van de huishoudens langdurig met armoede te kampen had. Ook volgens de lageinkomensgrens liepen in 2009 meer huishoudens risico op armoede (531.000; 7,7%),
maar bleef het aandeel met langdurige armoede met 2,6% (164.000) stabiel ten opzichte
van 2008.

Meer weten? Zie de site van het SCP: http://www.scp.nl/Publicaties/Alle_publicaties/Publicaties_2010/Armoedesignalement_2010

Zin in augurken, sponzen of spijkers?

Als je plotseling zin hebt in augurken à la, maar spijkers of sponzen? Alleen zeevogels en haaien eten alles wat ze tegenkomen. (zie foto) Ik ben gelukkig een man. Hoewel ik uit ervaringsoogpunt ook best eens zou hebben willen weten wat het is om zwanger te zijn, is het misschien beter van niet. Er gebeuren dan namelijk hele rare dingen met je. Neem nou de eetgekte die zwangere vrouwen hebben als ze zwanger zijn. Afgezien van de hekel die ze hebben aan bepaalde producten, zoals koffie, kunnen zwangere vrouwen ook een enorm sterke neiging krijgen in het opeten van niet-eetbare dingen, zoals spijkers, verfschilfers, tandpasta, kalk van de muur, zeep, waspoeder, sponzen, luciferkopjes of rubber. Deze neiging heet in medische termen: pica. Dit woord is afkomstig van de Latijnse naam voor de ekster (Pica pica), die een vergelijkbaar gedrag heeft door ook steentjes en glinsterende dingetjes op te pikken.
In Engeland heeft een enquête (University of Sheffield) uitgewezen dat deze pica bij zwangere vrouwen aan het toenemen is vergeleken met 30 jaar geleden. Bij de normale eetgekte is chocola, ijs (ook van ijsblokjes), zoetwaren, scherp eten, zure uitjes en augurken, pindakaas en noten populair. Maar ook vreemde combinaties zoals marmite met ijs, zure bommen met pindakaas.
De lust om zich te goed te doen aan vreemde producten (pica) is niet zozeer ingegeven door een smaakbeleving, maar door de behoefte aan geur en textuur. Meestal vinden vreetbuien plaats aan het einde van de dag. Het is allemaal een kwestie van hormonen die blijkbaar iets doen met je smaak- en geurbeleving. Dat is al zo bij de menstruatie en tijdens de zwangerschap staat alles extra op scherp. Nou, ik neem wel yoghurt zonder zeepsmaak, ieder zijn meuk eeehhh meug.

Pica komt ook voor bij psychiatrische patiënten. Hieronder de maaginhoud van een picapatiënt. Hij of zij had zeker een ijzertekort.

Beter bier dan cola

Het is algemeen bekend dat Coca Cola veel suiker bevat. Ik zal je zeggen hoeveel: maar liefst 39 gram per blikje, ofwel bijna 10 suikerklontjes. Suiker is erg geliefd bij kinderen en bacteriën (zoals Streptococcus mutans en Lactobacillus). De bacteriën zetten suiker om in zuren, die het tandglazuur aantasten. Wist iedereen al, maar let op: Coca Cola en trouwens bijna alle andere cola's doen ook zelf enge dingen zonder bacteriën. Erg leuk is de volgende proef. We doen een ei in de cola en wachten 24 uur. Wat gebeurt er? Dit:



Dat er nog mensen zijn die zo'n gevaarlijk drankje drinken... Ik houd het maar bij een biertje. Het is niet slecht voor de tanden en een ei blijft er gewoon in drijven, sterker nog: een gelukkiger ei bestaat niet! (Kip in bier gestoofd is ook lekker trouwens, kiplekker zelfs, al heb ik de kip voor deze blog niet geïnterviewd, dus haar antwoord hou je van me tegoed.)

Aleida Guevara

Aleida Guevara is, inderdaad je raad het al, een dochter van "Che" Guevara, de revolutionaire 'held' die zich - o waanzin - letterlijk heeft doodgevochten voor het inmiddels in coma liggende socialisme. Aleida woont en werkt in Havana, Cuba. Ze is daar kinderarts. Een beetje bekender werd ze toen ze in de film Sicko van Michael Moore geïnterviewd werd over het idee van 'universele' gezondheidszorg. Verder heeft ze nog een aantal boeken op haar naam staan, waaronder een over haar vader, die haar heeft geïnspireerd maar wie ze amper heeft gekend aangezien hij werd doodgeschoten toen zij 7 jaar was.
Onlangs was ze in België, waarbij ze een persconferentie gaf. Dit was niet of nauwelijks in het nieuws, hetgeen toch wel vreemd is aangezien niet zoveel informatie loskomt van Cubanen (omdat zij niet durven). Aleida Guevara is natuurlijk wel iemand die de Cubaanse Revolutie een warm hart toedraagt, desondanks geeft zij wel aan wat de Cubanen nog zien in het socialistische systeem.
Zij zegt dat Cuba het laboratorium is van het socialisme. Ze is trots op dat wat bereikt is en op de strijd die Cuba voert om het laatste restje socialisme te behouden, ondanks de blokkade (van de VS) en ondanks de hevige impact van de economische crisis die het land treft.
Ik geloof absoluut dat zij spreekt met hart voor haar land en voor het socialisme.
Vanuit haar achtergrond is dat zeer begrijpelijk. Ze kan ook niet anders. Wij van buiten zien en horen dit aan, en denken: hoe lang zal dat nog duren? Principes blijken vaak door de praktijk te worden veranderd, bijgesteld. Nederland ondergaat ook verandering, want hier is het socialisme - hoezeer het ook nog in de harten van vele Nederlanders ligt - op sterven na dood. Aangewakkerd door een wind van rechts. De waarheid ligt in het midden, maar daarvoor moeten we eerst weer de mislukking van rechts meemaken.
Wat er ook van zij, het is mooi dat er nog idealisten zijn: mensen die het met de ander goed voor hebben, die iets willen doen om de wereld beter te maken. Aleida Guevara is zo iemand, die zich heeft ingezet voor een hoger doel. Het socialisme heeft nog een kans als duidelijk kan worden gemaakt welke nadelen een maatschappij heeft waarbij ieder voor zich gaat en waarbij de minder gelukkigen en bedeelden het onderspit delven. Voorlopig lijkt de troef in andere handen. Zal het socialisme ooit nog uit haar coma geraken?

Bekijk de volgende video van het bezoek van Aleida Guevara aan België, vertaald in het Nederlands (Vlaamse vertaler).

Ode aan de fiets

Ode aan de fiets

Wat is het beste middel van vervoer
gebruikt in eigen land en in de Tour?
Het is toch zeker onze fiets:
mits goed onderhouden kost hij niets!

Je kunt natuurlijk wel gaan lopen
en dat met blaren gaan bekopen
maar beter is toch de fiets:
een goed zadel en verder niets…

Je kunt natuurlijk met de brommer
maar met zo'n helm op is dat dommer
en zeg nou zelf, een fiets
is sportiever, niet voor niets…

Je kunt natuurlijk met de tram
maar binnen no time zit je klem
wat je niet hebt met een fiets
want van drukte merk je niets…

Je kunt natuurlijk met de bus
maar dat overstappen is zo'n klus
dat is dus handig met een fiets
wel af en op maar overstappen: niets…

Je kunt natuurlijk met de motorfiets
maar in de stad is dat toch niets
Dat is ook het voordeel van een fiets:
aan parkeergeld kost dat niets…

En vergeet nou ook die auto maar
voor de afstand van hier naar daar
is er niets, niets maar dan ook niets
te vergelijken met de fiets!

Copyright: REY, Bijzonder @ bizar, http://bijzonderbizar.blogspot.com/

Zo kan het ook, mits je een geoefende fietser bent:


En vergeet 'm niet op slot te zetten. De Duitsers weten schijnbaar hoe het zit met het stelen van fietsen...

Wie zoet is krijgt lekkers

Sinterklaas is weer in het land en de tandartsen hier wrijven zich nu al in hun handen. Vroeger kreeg je als kind zelfs wel eens een snoepje van de tandarts. "Kom gauw nog eens terug!" leek die tandarts daarmee te zeggen. Ja doei, ik was als de dood en zo'n stom snoepje compenseerde de ellendige herinnering aan de boormachine voor geen millimeter. Gelukkig voor mij (en niet voor de tandarts) hield ik ook niet zo van zoet, daarin was ik denk ik de enige als kind, maar je ontkwam er niet aan, vooral met Sinterklaas. De chocoladeletters en dito figuren, de speculaaspoppen, de marsepeinen frutsels en de pepernoten, het strooigoed: kotsend kwam ik uit school, letterlijk. Om het nog maar niet te hebben over de diarree die je kreeg van de overjarige pepernoten. Het was trouwens ook een regelrechte aanslag op m'n gebit (en ongetwijfeld op de portemonnee van mijn vader). Je kon geen nee zeggen: die sinterklaastraktaties hoorden er gewoon bij en je at het op bij gebrek aan alternatief. Nee, ik ben blij dat ik dat nu over kan slaan, hoewel me op mijn werk zelfgebakken speculaas is beloofd. De afspraak bij de tandarts neem ik dan maar voor lief. Zal ik haar (ik heb een vrouwelijke tandarts, maar die is net zo erg) dan maar trakteren op een lekkere Ferrero Rocher bonbon? Wel zo aardig, toch?



Haha, gelukkig hoef ik niet naar een straattandarts, zoals in India. Goedkope gezondheidszorg, dat wel!

Duurste woning ooit

Geloof het of niet, ’s werelds duurste woning (ooit, waar dan ook) staat niet in de VS, ook niet in het Midden-Oosten maar in Mumbai, India. Het plusminus 2 miljard dollar kostende huis is Antilia gedoopt en is gebouwd door een Amerikaans architectenbureau Perkins and Will. Opdrachtgever is Mukesh Ambani, die aan het hoofd staat van Reliance Industries, een megaconcern dat groot geworden is met o.a. olie, mijnbouw en textiel. Het is de rijkste man van India en een van de rijkste mensen ter wereld (nr. 16 in de top 100). Je hoeft dan niet na te denken over stompzinnige dingen als sinterklaascadeautjes. Hij was trouwens zo aardig om zijn vrouw Neeta een nieuwe Airbus cadeau te doen voor haar 44ste verjaardag. Kosten 50 miljoen euro.Terug naar het huisje. Je moet wel even wat diep in de buidel tasten maar dan heb je ook wat. Concessies aan de architect? Doet Mukesh niet aan. Het moest onderdak bieden aan de zeskoppige familie van Mukesh en zo’n 600 bedienden. Dat kan ook makkelijk: het gebouw telt maar liefst 27 verdiepingen. Om even een impressie te geven:

1. Bovenop het dak bevinden zich 3 helikopterplatforms.
2. Hangende tuinen bevinden zich op diverse etages.
3. Er zijn drie zwembaden in het gebouw.
4. Het gebouw biedt een twee verdiepingen tellend gezondheidscentrum met yoga-ruimte.
5. Er is een garage met parkeerruimte voor 168 auto’s op 6 verdiepingen. Deze parkeerruimte is uitsluitend bedoeld voor privéauto’s van Mukesh. Die ruimte zal wel nodig zijn. Hij rijdt namelijk niet in kleine auto’s. Een ruim zevenhonderdduizend euro kostende Maybach (Duits luxe automerk) bijvoorbeeld, zijn zakenauto, neemt misschien wel twee parkeerplekken in.
6. Om al die auto’s te kunnen onderhouden is speciaal voor dit doel een etage gereserveerd.
7. De achtste verdieping bevat een thuisbioscoop met een capaciteit van 50 personen.
8. Er is een speciale ijskamer om aan de hitte van Mumbai te ontsnappen.
9. In de lobby bevinden zich 9 liften: 2 voor de parkeerruimtes, 3 voor de gastverblijven, 2 voor de familie en 2 voor de bedienden.
10. De bovenste verdieping bevat een buitenruimte waar je onder het genot van een drankje kan uitkijken over de skyline van Mumbai, de Arabische zee en natuurlijk de sloppenwijken.
Zeer geschikt voor de housewarming party.

Nobele wetenschap

Ik weet niet of Alfred Nobel, de naamgever van de Nobelprijs, zijn baard af zou hebben geschoren als hij geweten had dat wetenschappelijk is aangetoond dat microben uit laboratoria vaak ontsnappen via de baarden van de onderzoekers.
En wat als hij had geweten dat:

• Vrouwen vlak voor een rit in de achtbaan meer ademtekort hebben dan erna?
• Het aantrekken van sokken over je schoenen een probaat middel is tegen uitglijden over ijs?
• Vloeken pijn kan verminderen?
• Masturbatie waarschijnlijk dient om de kans op geslachtziekte te verkleinen?
• Slijmzwammen puzzels kunnen oplossen?

Hij zou zich misschien van schaamte omdraaien in zijn graf. Toch is dit allemaal wetenschappelijk aangetoond. De onderzoekers / wetenschappers die zich hiermee bezig hebben gehouden hebben allemaal een prijs ontvangen, de zogenaamde IgNobelprijs, die sinds 1991 wordt uitgereikt. De prijs gaat naar tien onderzoeken waar je eerst om moet lachen maar die dan aan het denken zetten. Initiatiefnemer van de Ig Nobelprijs is de Amerikaanse wiskundige Marc Abrahams.
Deze prijs is een parodie op de Nobelprijs en wordt ieder jaar in de herfst uitgereikt, voorafgaande aan de echte Nobelprijsuitreiking. De enige die zowel een IgNobelprijs als de echte Nobelprijs heeft ontvangen is de Russisch-Nederlandse Andre Geim. Hij won dit jaar de echte Nobelprijs voor natuurkunde en in 2000 had hij de IgNobelprijs ontvangen voor zijn onderzoek met een zwevende kikker in het magnetenlab van de Radboud Universiteit Nijmegen.
Het is geen onzin, lees HIER maar verder.

Communicatie via tanks

Amerikaanse militairen houden niet van praten. Als ze iets duidelijk willen maken, doen ze dat via tanks. Ik wist wel dat het cowboys waren, die kauwgom kauwen en daarom sowieso niet te verstaan zijn. Maar een artikel in NRC-Handelsblad overtuigde me, dat het ook hun tactiek is. Het is namelijk zo dat Amerikanen nu voor het eerst Abrams M1 tanks inzetten (overgevlogen uit Irak, 72 ton per tank) in de oorlog in Afghanistan. De nieuwe bevelhebber in Afghanistan, generaal Petraeus, is een voorstander van de (van Nederland afgekeken) strategie waarbij het winnen van vertrouwen van de bevolking centraal staat. Winnen van vertrouwen? Met tanks? Ja dus. Het inzetten van tanks is een signaal van commitment, volgens hen. Alleen al de aanwezigheid van die rollende kanonnenmonsters is volgens de plaatselijk commandant een psychologische steun in de rug voor de militairen op de grond (in de provincie Helmand, RM). Petraeus ziet bovendien het omverblazen van woningen en andere gebouwen met deze tanks als een methode om de overheid en de bevolking met elkaar in contact te brengen. De mensen die getroffen zijn en wiens woning is verwoest moeten namelijk naar het kantoor van de districtsgouverneur om een klacht in te dienen en schadevergoeding op te eisen.
Tja, als je het zo wilt zien, zo had ik het nog niet bekeken. Maar het is waar, klachten indienen en schadevergoeding eisen, dat is ook een manier om in contact te treden. Wat zal de bevolking blij zijn met de nieuwe tanks. Eindelijk geld voor een nieuw huisje, met Poggenpohl keuken en Villeroy & Boch badkamer? TANK YOU VERY MUCH!

Wat is liefde?

Wat is liefde? Nou?

Ja, het is ook een liedje, gezongen door Nestor Alexander Haddaway (1965), die in de eerste helft van de jaren 90 enkele grote hits scoorde (ken je die nog?). Zijn bekendste hit What is love haalde in veel landen, waaronder Nederland, de nummer 1-positie.

Maar liefde is ook: tja wat nog meer, eigenlijk?
Kijk maar eens HIER

Copycat

Chinezen zijn meesters in namaak. Heb je als fabrikant net een nieuwe revolutionaire kopieermachine uitgevonden, dan is er wel een Chinees die binnen een paar weken of maanden zo'n exacte kloon heeft... juist ja, gekopieerd. Chinezen lijken dan ook allemaal op elkaar (grapje, dat is niet zo). En als je een liedje uitbrengt dat succesvol is, dan wordt dat liedje ook gauw op een cd gebrand en verspreid. Illegaal of niet. Probeer al die Chinezen (vele miljoenen) maar eens aan te klagen! Dat is nachtwerk. Niet doen, dus.
Gelukkig komen de artiesten zelf nog wel naar China? Welnee. Hebben ze wat op gevonden. Er worden tegenwoordig speciaal imitators ingezet, die volle zalen trekken. Alleen de kleding en pruik en zo nog. Verder is het vrij compleet. Kijk maar, dan is het wel duidelijk wat ik bedoel. Of beter gezegd: sluit je ogen en zie Whitney Houston voor je!

Onzichtbare man

Liu Bolin (38) is een Chinese kunstenaar die zich heeft gespecialiseerd in verdwijnkunst. Daarbij schildert hij zichzelf zo, dat hij tegen de achtergrond bijna geheel verdwijnt, zoals een kameleon zijn camouflage inzet (zie foto c.q. zoekplaatje). Hij zegt dat hij dit met opzet doet omdat hij daarmee zijn plaats in de maatschappij uitbeeldt. In zijn eigen land (Volksrepubliek China) wordt hij namelijk niet gewaardeerd als kunstenaar.

Soms hebben mensen niet eens door dat hij bezig is met zijn performance, totdat hij ineens beweegt. Mochten de Chinese autoriteiten hem willen opsporen, dan hebben ze een probleem. Hij schijnt trouwens in Italië te zitten. Maar ik weet niet waar.

Onzichtbaarheid spreekt tot de verbeelding. Psychologisch gezien zou je kunnen stellen dat het te maken kan hebben met de behoefte van de mens aan macht (onzichtbaarheid als 'geheim wapen') of een goddelijke referentie (je ziet hem niet, maar hij is er wel). De sciencefictionroman uit 1897 van H.G. Wells ("The invisible Man") heeft de moderne mens ook nog eens weten te fascineren, Star Trek deed er een schepje bovenop met het transmuteren van mensen naar een andere locatie, en wat te denken van Harry Potter?

Alle gekheid op een stokje, het is nog steeds een aardige gedachte, maar zouden we in de toekomst onzichtbaar kunnen worden? Het antwoord is: ja. Recentelijk is namelijk door een aantal Schotse wetenschappers een metamateriaal (Metaflex genaamd) uitgevonden, waardoor voorwerpen onzichtbaar worden tegen de omgeving. Lees meer hierover: KLIK HIER.

Succes is geen garantie voor succes

De PVV is de partij die het grootste succes boekte bij de laatste verkiezingen, maar helaas pindakaas er gaat de laatste tijd wel wat mis om niet te zeggen er rollen koppen. Het is duidelijk: dit is te wijten aan de kritieklawine die op gang is gekomen via de media nadat bekend werd dat een van de Kamerleden gelogen had over zijn burgerschap. Daarmee werd het imago van de PVV als bepaald niet kreukloos, bevestigd. Het kan dan snel gaan als eenmaal het hek van de dam is.
Dat laatste geldt ook voor een vakkundig (door een reclamebureau) gemaakte serie filmpjes die in opdracht van de Radboud Universiteit Nijmegen werden gepubliceerd op YouTube. Deze serie was bedoeld om het wetenschappelijk onderzoek dat aan de universiteit wordt verricht aan een breed publiek inzichtelijk te maken, dit met het doel jongere scholieren te enthousiasmeren over het studeren in Nijmegen. Het succes van LABRAD (de naam van de serie) was er, mede dankzij de medewerking van de sexy Ancilla Tilia die de hoofdrol speelt. De eerste 350.000 downloads waren er al in de eerste dagen na publicatie, maar toen brak de ongezouten kritiek los.
De Universiteit trok zich de kritiek aan en stopte de serie.
De ondernemings- en studentenraad waren niet blij met de filmpjes.Iemand van de studentenraad uitte haar mening als volgt: "Dit is niet het beeld dat de Radboud Universiteit zou moeten uitstralen. Er worden flauwe seksistische grapjes gemaakt en het lijkt alsof ze de onderzoeken belachelijk maken."
Kortom, imagoschade. Als de communicatieafdeling beter haar best had gedaan, had zo'n filmpje nooit goedkeuring gekregen. Nu wordt achteraf bepaald dat het schadelijk is voor het imago.
Imago heeft te maken met een voorbeeldfunctie en gedrag. Die moeten 100% OK zijn. Soms is dat erg lastig, en 'n geaccepteerd imago kan heel snel aan diggelen zijn.
Of het publiek zich zelf echt druk maakt om het imago van de PVV of de Radboud Universiteit is nog maar de vraag. Zowel bij PVV als Radboud is dat niet aangetoond, maar de les die we hieruit leren is: voorkomen is beter dan genezen.

Oordeel zelf.

Absurd enge bergwandeling

Wie sterk op zijn benen staat en geen angst voor hoogtevrees heeft, en van bergwandelen houdt, hier is het meest gevaarlijk bergpad ooit: het pad heet liefkozend 'El caminito del Rey' ofwel het koningspaadje, maar dat is dan wel voor een koning die het zwaard van Damocles boven zijn hoofd heeft hangen. Het bergpad dateert uit het begin van de vorige eeuw (gebouwd tussen 1901 en 1905) en is gelegen bij Málaga in het bergdistrict El Chorro aan de adembenemede El Desfiladero de los Gaitanes (een kloof/ravijn boven een stuwmeer) in Andalusië, Spanje. Het parcours is 3 kilometer lang, 1 meter breed en tot een kleine 400 meter hoog. In 1999 en 2000 zijn vier wandelaars overleden aan een duizelingwekkende val. Als gevolg daarvan is de weg afgesloten voor publiek. Ontdek het waarom. De man die het gefilmd heeft had een camera op zijn helm bevestigd, waardoor je als het ware zelf meeloopt. Horror... dus niet voor watjes. U bent gewaarschuwd.

Eigenharp

De zogenaamde Eigenharp is elektronisch muziekinstrument dat ontwikkeld is door Eigenlabs, een bedrijf uit Devon in Engeland. De uitvinder ervan, John Lambert, heeft er acht jaar over gedaan om het in productie te krijgen. In 2009 is hij op de markt verschenen. Er bestaan inmiddels verschillende versies van, ook een miniversie, de Pico. Deze is te koop voor ongeveer 500 euro. Het is verbazingwekkend welke geluiden je uit dit instrument kunt krijgen, al lijkt het wel op een elektronisch orgel, er is één groot verschil. Op een elektrische gitaar kun je de snaren laten vibreren, zodat de toonhoogte verandert. Dit kan met een elektronisch orgel niet echt makkelijk maar met een Eigenharp wel: zelfs zeer goed. Kijk voor een interview met de uitvinder John Lambert HIER. Er zijn een paar filmpjes op YouTube om een idee te krijgen van de sound. Hiervan twee voorbeelden, die voor zich spreken. Je kunt er een hele orkestratie mee maken. Orkesten zijn niet meer nodig (jammer voor de wegbezuinigde musici, maar als ik hen was schafte ik dus gauw zo'n Eigenharp aan!).

Levensgevaarlijk plastic

We gebruiken allemaal wel plastic flessen, tegenwoordig zijn we zelfs zo milieuvriendelijk dat we ze recyclen. Maar er is een groot probleem met die plastic flessen: er zit de uiterst giftige en kankerverwekkende stof Bisfenol A in. Je zult zeggen: ja, maar het is goedgekeurd en zolang ik dat plastic niet opeet gebeurt er niks. Dat klopt, toch raad ik je ten sterkste aan:

1 De plastic flessen niet voor een tweede keer te gebruiken;
2 Plastic eetbakjes niet voor de magnetron te gebruiken;
3 De binnenzijde van blikjes e.d. die met een laagje plastic coating zijn bedekt niet te beschadigen;
4 Bij voorkeur geen plastic keukenmateriaal zoals bakjes, babyflesjes e.d. te gebruiken.

Waarom eigenlijk?

Wat Bisfenol A is:
Een organische verbinding afgeleid van fenol. Canada heeft recentelijk Bisfenol A officieel als giftige stof gedifinieerd. Fenol is giftig bij opname door de mond, bij inhalatie en huidabsorptie. De A is afkomstig van aceton ofwel nagellakremover, geen stofje om lekker op te drinken.
Bisfenol A is een zogenaamde endocriene disruptor, dit wil zeggen dat het het menselijk hormoonstelsel kan beïnvloeden. Bij verhitting of beschadiging van het materiaal kunnen kleine hoeveelheden van Bisfenol A loskomen; bij flessenvoeding van baby's kan dit dus extra gevaarlijk zijn. Dat wij een plasticcultuur hebben, waarbij wij onze voedingsmiddelen en dranken in plastic verpakken heeft tot resultaat dat in de Westerse wereld bisfenol A bij praktisch iedereen in het bloed en de urine zit.
De mogelijke effecten van deze blootstelling aan lage doses van bisfenol A op de vruchtbaarheid en voortplanting is het onderwerp van een groot aantal wetenschappelijke studies en discussies. Voorspelbaar is dat de resultaten van deze studies niet eensluidend omdat veel studies mede gefinancierd zijn door het belanghebbende bedrijfsleven.
Ik ben geen milieufreak, maar het is wel iets om even bij stil te staan. Waarom zouden we plastic gebruiken als dat niet direct nodig is? Ik stel voor dat we voortaan weer stenen kruikjes (amfora's geheten) gaan gebruiken, zoals in de Romeinse tijd!
Hieronder een mevrouw die mijn raad niet heeft opgevolgd en te veel Bisfenol A in haar lichaam heeft.


Naschrift: inmiddels verbiedt de EU de gevaarlijke stof bisphenol A in babyflesjes.
Eurocommissaris John Dalli (Volksgezondheid) heeft dat 25 november bekendgemaakt. "Dit is goed nieuws voor de Europese consumenten", aldus Dalli. Inderdaad, maar wel veel te laat, en ook nogal verbazingwekkend dat de industrie niet zelf al is gestopt met de productie van die gifbekers.

Tandenstokerskunst

Als je vroeger bij de Chinees kwam, stond er altijd zo’n potje op tafel met houten stokjes. Dat was geen overbodige luxe, want die kleine draadjes vlees die tussen de rijst zaten zorgde dat je een uurtje daarna nog zat na te genieten. Tegenwoordig verkopen ze van die waardeloze tandenstokers die om de haverklap afbreken. Je moet dus speciaal naar Chinese toko’s die zulke ouderwetse tandenstokers verkopen, die van het beste hardhout zijn gemaakt. Ze kosten trouwens een drol en drie knikkers en daar krijg je er minstens een stuk of 100 voor per pakje. Niet dat je er zo veel nodig hebt, tenminste niet als je geen hobbyist bent . Want er zijn mensen die zo’n voorraadje inslaan en dertig jaar bezig zijn om er een bouwwerk mee te maken. En ze zijn van de straat, die mennekes.
Scott Weaver is zo iemand. Hij is net zo oud als ik, 50, maar geboren en getogen in San Francisco, USA. Op zijn achtste jaar zag hij de ware zin van het leven al in door van de toothpicks constructies te maken waar balletjes in kunnen rollen. Toen hij 14 was begon hij aan zijn constructie Rolling Through the Bay en eindigde 34 jaar, 3000 uur werk en 100.000 tandenstokers later. Zie hier het resultaat:

Dit is een voorbeeld dat je met veel geduld en vasthoudendheid iets moois kunt opbouwen; iets om over na te denken als je weer bij de Chinees gaat eten.
Kijk HIER voor een indruk van Rolling Through The Bay:

Het kan natuurlijk ook sneller als je met meer mensen bent: hier een voorbeeld van kunst met 70.000 gekleurde tandenstokers en een groep van 500 studenten die zich vervelen.

Niet voor de poes!

Aaaahhhhhhhhh. Wat lief! Poezen geven kopjes. Ja, maar pas op, deze zachte wolharige beestjes zijn niet voor de poes! Laat dus maar zitten die aaipoesjes.(zie foto)
Er bestaat namelijk een grote kans dat die beestjes een parasitaire ziekte met zich mee dragen, die niet alleen van moeder- op dochterpoes kan worden overgedragen, maar ook op ons, mensen! De ziekte heet TOXOPLASMOSE. Het wordt veroorzaakt door een microscopisch kleine eencellige parasiet, die bij vele dieren voorkomt, maar zich alleen in katten voortplant. De parasiet komt vooral voor in kattenuitwerpselen en in vlees van o.m. geiten, varkens en schapen.
Als mens kun je met de parasiet worden besmet als je de kattenbak verschoont, rauw of onvoldoende verhit vlees eet (barbecue), ongewassen groente eet of zelfs als je tuiniert. "Oh, shit!" riep ik uit toen ik dit las, nooit meer tuinieren!
Mensen met een toxoplasmosebesmetting kunnen symptomen krijgen als griepachtige verschijnselen, koorts, opgezwollen lymfeklieren (in de nek), huiduitslag, opgezwollen ogen of oogontstekingen en... aantasting van de hersenen. Uit onderzoek is gebleken dat in bepaalde gevallen de hersenen worden aangetast en dat er gedragsveranderingen plaatsvinden als gevolg van toxoplasmose.Mensen die besmet zijn blijken vaker risico's te nemen, hun reactiesnelheid vertraagt en men maakt maar liefst twee keer zoveel kans op een ongeluk in het verkeer. Ook lijkt het erop dat mensen met schizofrenie vaker met toxoplasma besmet zijn dan gemiddeld. Maar misschien is deze gedachte van wetenschappers wel te wijten aan een schizofrene houding: is schizofrenie oorzaak of gevolg van toxoplasmose? In ieder geval: als je een tuinman ziet lopen die een beetje raar doet, dan weet je in ieder geval waar het van komt.

Videokunst of niet?

Joe Penna, een 23-jarige gitarist, animatie-kunstenaar en cineast heeft met zijn videoclip "Bruiloft van Figaro", een video- en geluidsbewerking van Mozarts 'Le Nozze di Figaro' uit 1786, meer dan een miljoen bezoekers weten te trekken. Sinds kort staat de clip zelfs op de shortlist van YouTube Play een samenwerkingsverband tussen YouTube en het prestigieuze Guggenheim Museum te New York. Zij zijn namelijk altijd op zoek naar videoclips met het meest exceptionele talent, in het brede internetkanaal van YouTube. Joe Penna werd geboren in São Paulo, Brazilië maar woont nu in Los Angeles in de VS. Op YouTube is hij bekend onder de naam MysteryGuitarMan. De scheidslijn tussen videokunst en 'prut' video entertainment kan inderdaad soms klein zijn, maar het is lastig zoeken omdat het meeste nu eenmaal prut is. Vandaar dat je je videoclip kunt insturen naar YouTube Play, en ding je mee naar een heuse nominatie. Twee weken geleden vond de selectie plaats. Kijk maar eens of er wat tussen zit wat je leuk vindt: KLIK HIER

En dan de clip van MysteryGuitarMan:

Dit vind ik de grappigste van de YouTube Play shortlist:

Niraj Chag

Als je nog nooit van Niraj Chag (1976) gehoord hebt, wees niet bevreesd. In Engeland weten ze misschien niet eens wie het is, hoewel hij daar geboren is. Het is in zijn genre echter een succesvolle componist en musicus, die zalen vol krijgt. In Nederland zou hij mijns inziens meer aandacht verdienen. De muziek die Niraj Chag componeert is alles behalve doorsneemuziek, of, zoals hij het zelf formuleert: ‘wegwerpmuziek’, of in het Engels: throwaway “here today, gone tomorrow” music. Geen muziek dus die bij doorsnee radiostations wordt gespeeld: het is geen commerciële hitpick. Dat deze muziek geen aandacht krijgt is geheel ten onrechte, naar mijn mening.
Nirajs werk kenmerkt zich doordat het een mix is van Westerse en Indiase ‘Oosterse’ muziek. In mijn ogen is deze combinatie van verschillende stijlen muziek heel interessant. Niraj heeft veel kennis van en aandacht voor de bijzonder gevoelige kant van Indiase liederen en instrumenten, maar bezit daarnaast een oor voor muziek uit de Westerse folktraditie. Zelfs als de muziekstijlen geografisch ver uit elkaar liggen kan er nog iets gemeenschappelijks in worden herkend, anders zou het de componist ook niet lukken er een welluidende mix van te maken. Het loont beide videoclips te bekijken, waarvan de eerste betrekking heeft op een vorig jaar in Londen gehouden concert ‘Monsoon Rain’, waarbij achttien muzikanten en een westers koor optraden. De tweede clip is een door Niraj gecomponeerde song 'Bangles' met vocals uit de Punjab (Noord-India/Pakistan).

Monsoon Rain (Live) - Niraj Chag from Eastern Soul on Vimeo.

Bankencrisis is voorbij

Goed nieuws: de bankencrisis is voor bij. Als je denkt: wat zijn die banken toch langzaam met het verstrekken van hypotheken, vergeet het maar. Er is een man in Engeland genaamd Edd China (zie foto, klik op de naam) die een oplossing heeft bedacht voor het wereldwijde bankenprobleem. Hij heeft namelijk naam gemaakt met 's werelds snelste bank (148 km/u). Naar kantoor rijden is er niet meer, het kantoor komt naar je toe. En in de file staan met een chagrijnig gezicht hoort er ook niet meer bij. Het is lekker lui op de bank plaatsnemen, muziekje, kopje koffie, wat wil je nog meer. Ik opteer voor nog enkele verbeteringen: glazen koepeltje tegen de regen, gordijntjes voor de privacy, tv met afstandsbediening en zonnebril tegen het felle licht van de flitspalen.

Zuiderlingen

Onlangs werden we in de media getrakteerd op een aanval van Youp van 't Hek op T-Mobile, nadat zijn zoon maandenlang 'van het kastje naar de muur werd gestuurd'. Het bedrijf gaf Van 't Hek daarop gelijk. "Wij hebben bij zijn zoon fouten gemaakt en het niet goed opgelost." was het antwoord van de telecommer. Youp als Nationale Ombudsman. Als communicatieman vind ik dit leuk, omdat het bewijst dat knullig omgaan met je klanten, je duur kan komen te staan als organisatie, met de nadruk op duur, en uiteindelijk zelfs opbreken kan. Denk aan het onbedoelde side-effect van de Buckler-conference van Youp: pure antireclame voor de Amsterdamse brouwer van alcoholvrij bier.
De media kunnen bouwen of breken. Meestal breken ze. Eigenlijk vind ik dat niet leuk, maar ja T-Mobile had iets meer geld en tijd aan communicatie en after-sales moeten besteden in plaats van voorrang geven aan de geldgeile verkoopafdeling. Nu zitten ze met de scherven. Probeer daar maar weer eens een mooie vaas van te maken!
Dat die gelikte beer van een Youp uit het Gooi komt, waar ze precies weten hoe je windeieren als echte eieren kunt verkopen, is niet heel vreemd: hij spint garen bij de hype rond de callcenter-ellende. Hij schijnt er zelfs een boekje van te maken, nu hij de lezers van NRC-Handelsblad heeft opgeroepen om treurnisverhalen over die callcenters naar hem toe te sturen. Ineens zit zijn mailbox vol met duizenden mails, en is zijn theatershow die de laatste tijd te kampen had met te weinig toeloop, ineens weer uitverkocht. Boekje + volle zalen = kassa. Nee, ik ga niet naar Youp. Geef mij Hans Teeuwen maar. Wat heb IK moeten schateren om deze videoclips. Een pluim voor de onbedoeld fantastische rol van de klantenservicemedewerker van GSM-web, die ondanks het belachelijke verhaal van Teeuwen serieus blijft geloven in zijn klantje die iets onmogelijks wil. Ik zou het hem niet nadoen.

Zeeleven

Het leven in de wereldzeeën is zo divers, dat er nog 5 x zoveel levensvormen ontdekt kunnen worden dan nu bekend is en geïnventariseerd. "Census" is een wereldomvattend project om zeeleven in kaart te brengen. 25 regio's met elk 10.000 levensvormen zijn tot nu toe in kaart gebracht. Dit enorme project is noodzakelijk om aan beleidsmakers te laten zien waar de problemen zitten. De volgende video is in het Engels, maar als je daar geen zin in hebt kan je voor een muzikale versie kiezen:

Amsterdams reputatie

Amerikanen denken onterecht dat cannabis uitsluitend getolereerd wordt in Amsterdam. Voor onze vrienden in de VS was Amsterdam tot voor kort zelfs het centrum waar gevaarlijke (lees: linkse) ontwikkelingen vandaan kwamen. Niet dat iemand zich daar druk om maakt. Probeer de trots van de Mokummer maar eens te breken. Lukt niet. Die is zo hard als diamant. Langzaam maar zeker dringt echter ook de Hollandse nuchterheid aangaande het gebruik van cannabis door in de VS: het zijn toch niet zulke dommeriken daar in Amsterdam, zullen ze gedacht hebben. In Oakland, een stad bij San Francisco, Californie, hebben ze nu zelfs een marihuana-universiteit, die "Oaksterdam University" genoemd wordt en gelegen is in het cultureel centrum van Oakland. Ze draaien wel door die Yankees, vind ik, maar goed. Aan deze universiteit krijgt men onderwijs in hoe je omgaat met cannabis, iets wat bij ons al met de paplepel wordt ingegoten.
Mocht je denken, dat je in Oakland zo maar de winkel binnen kunt lopen en een grammetje wiet bestellen, dan heb je het mis. Gebruik is aan strikte regels gebonden en wordt alleen op doktersadvies (als medicijn) verstrekt. Ik durf te wedden dat een hoop Amerikanen ineens enorme pijnklachten hebben gekregen toen ze van het bestaan van "Oaksterdam" hoorden, en snel naar de dokter zijn gerend voor een receptje.
Wie dat omzeilen wil, neemt een retourtje Nederland en kan terecht in praktisch elke Nederlandse stad. "Just ask for a coffeeshop".

Anonieme fotocollage met naakte lichamen

"Visual art by the human body" heet het mooie fotowerk van een kunstenaar, wiens naam mij tot heden helaas onbekend is. Bekijk zijn of haar werk door HIER te klikken. De foto's hebben het brandmerk van c.q. een verwijzing naar een Chinese website van de Iranian Progressive Group. Mogelijk is dit een groep vrijdenkende Iraanse kunstenaars (?) die de strenge controle van de veiligheidsdienst willen omzeilen. Het is een gok van mij. Er zijn in Iran naar schatting 18 miljoen actieve internetgebruikers. Maar wie binnen Iran het internet gebruikt om een al of niet politieke mening te uiten, bijvoorbeeld in een weblog, kan door de autoriteiten aangeklaagd worden voor subversieve activiteiten. Buitenlandse websites worden gefilterd of soms geblokkeerd. Bloot is natuurlijk helemaal uit den boze, al zijn deze foto's bijzonder onschuldig. Althans in onze ogen.