In maart bedacht de Ruinense kunstenaar Johan van der Dong (1962) weer iets om de aandacht te trekken: ‘Gods Hotline’. Dit was niet meer dan een telefoonnummer (en uiteraard een mobieltje) waarop je een voicemail voor God kon inspreken. Van der Dong is voornamelijk een conceptueel kunstenaar. Hij is de laatste jaren vooral bekend geworden door het werken aan projecten met een maatschappelijk thema. Waarom ‘Gods Hotline?’ Omdat ‘Ik vind dat iedereen altijd en overal voor God zijn hart moet kunnen luchten.’ Dit geeft een heel nieuwe betekenis aan het begrip ‘bereikbaarheid’.
Van der Dong kreeg internationale bekendheid met zijn project en inmiddels spraken al 250.000 mensen een voicemail voor God in. De voicemailstemmen werden telkens gewijzigd met behulp van een aantal dichters. Overigens luistert hij de berichten niet af. ‘Ze zijn privé,’ zegt hij, ‘je kunt ze vergelijken met gebeden, die zijn ook alleen maar te beluisteren door God.’ (NB: deze info is uit Belgische en Nederlandse kranten en internetsites, RM)
Het verbaasde me, dat hij ook een project ‘brieven aan God’ heeft. Dit project zal denk ik veel minder succesvol zijn omdat het – zeker na ‘Gods Hotline’ – niet meer erg origineel is. Mensen schrijven al zolang er post bestaat brieven aan God, schijnt het. Normaliter komen deze terecht bij de EO, waar TNT Post ze naar toezendt. Die EO’ers maken de brieven open. Dat is eigenlijk zeer onethisch en een schending van het briefgeheim, immers, die brieven zijn niet aan hen gericht maar aan God. Ook al zijn ze zeer toegewijd aan God, ze zijn niet de enige bloedgroep. Wat TNT Post heeft doen besluiten om de brieven niet naar de KRO, NCRV, Moslim Omroep of de Boeddhistische Omroep te sturen weet ik niet. Johan van der Dong, die alleen brieven ontvangt met zijn adres erop, verbrandt ze en strooit de as ervan uit. Lijkt me in ieder geval ethischer.
Maar wat bezielt mensen om een brief te schrijven aan God of een telefoontje met hem te plegen? Gezien het grote aantal mensen dat het nummer belt en een voicemail inspreekt denk ik dat er nog best behoefte is aan een luisterend oor. Wellicht moeten we zo’n reusachtig oor maar ergens neerzetten zodat je daarin een bericht kan spreken, je gebed kan doen of je biecht. En dat je dan, als je klaar bent, een donkere stem hoort, zoals van de Holle Bolle Gijs uit de Efteling: ‘Zeg, moet je maar nu wakker voor maken? Ga nu maar lekker slapen. Doei!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten