Anne Frank heeft gedurende de oorlog ondergedoken gezeten in het pand op de Keizersgracht, nu het AnneFrankhuis. Maar tot juli 1942 woonde ze aan het Merwedeplein 37 in Zuid. Hier bracht ze haar jeugd door. Het pand is een paar jaar terug volledig gerestaureerd/nagemaakt, tot en met het behang en een aantal meubels toe. Dat houdt de herinnering extra levend aan het bestaan van een grote heldin. Terecht zijn we haar, bijna 65 jaar na de oorlog, niet vergeten. Ze is voor mij het symbool van hoe waardevol individuen zijn en, in contrast daarmee, hoe blind en machinaal (groepen) mensen kunnen worden als ze een ideologie aanhangen. Misschien worden we ons ooit nog bewust dat rijkdom in ons binnenste zit en dat we kunnen leren van de verschillen in karakter en denken. Op deze site (HIER KLIKKEN) vind je wat foto's van het interieur van het pand aan het Merwedeplein. Het huis wordt per toerbeurt bewoond door buitenlandse schrijvers die er in alle rust en stilte kunnen werken. Een nobel idee, vind ik. Daar kunnen ze nadenken over de vrijheid en wat dat inhoudt. Anne heette Frank, wat ook 'vrij' betekent, voor iemand die dat meedogenloos is afgenomen geeft dat symbolisch gezien extra lading.
Sommige politici zouden dat ook moeten doen, uit zichzelf: zich daar een maand of wat terugtrekken, zich verdiepen in hun eigen gedachten en die in twijfel trekken. Zij vereenzelvigen zich namelijk al te zeer en te graag met hun eigen mening; twijfel en kritiek zijn geen zwakte, maar een sterke drijfveer om tot de waarheid te komen en tot vrijheid in de geest. Dank Anne, je maakt me laat op de avond nog filosofisch.
[het enig bestaande filmfragment van Anne (uit het raam van de woning aan het Merwedeplein)]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten