POMPELMOES

Wat heden ten dage een pompelmoes wordt genoemd, is een citrusvrucht van de “Oostindische citroenboom”, Citrus maxima lgenoemd in het Latijn. Vroeger werd ook de grapefruit een pompelmoes genoemd, vooral in Vlaanderen, maar dit is een ander type citrusvrucht die je in tegenstelling tot z’n grotere zure zusje wel zo kunt eten. De grapefruit is namelijk een kruising tussen een sinaasappel en een pompelmoes. De grote groene pompelmoes is van origine niet zonder meer eetbaar, tenzij je ‘m confijt of kookt. Het typische Nederlandse woord pompelmoes is via het Tamil (pampa limasu) oorspronkelijk afkomstig uit het Portugees: pomposos limões (letterlijk: grote citroen). Ons woord pompelmoes is op haar beurt weer geleend door andere talen, zoals het Frans, waar het verbasterd is tot pamplemousse.
Dit woord klinkt nogal grappig als je het op z’n Engels uitspreekt en dat was waarschijnlijk de bedoeling toen Jack Conte en Nataly Dawn (uit Corte Madera, Californië, VS) een naam kozen voor hun band POMPLAMOOSE. Het zeer muzikale duo in de muziekstroming Indie (op rock georiënteerde, meestal experimentele kunstmuziek) werd wereldberoemd toen zij hun werk op YouTube publiceerde. Zij zijn nog maar bezig met hun muzikale avontuur sinds de zomer van 2008. Nu toert het duo in de VS met een grote fanschare achter zich en verkopen ze jaarlijks honderdduizenden downloads van hun songs. Toch houdt ook ieder hun solocarrière. Als duo hebben ze deze maand op Youtube als 312.000 abonnees (voor nieuwe videoclips) . Dat is wel de kracht van internet: lanceersnelheid en een enorm bereik, dat je nooit krijgt als je in een achterafzaaltje speelt, hoewel dat laatste natuurlijk veel knusser is. Een voorwaarde voor dat enorme bereik is dat je, zoals Pomplamoose het gedaan heeft, een dosis humor en originaliteit in je clip verwerkt. De ene videoclip is geslaagder dan de andere, maar ik vond er een die heel grappig is, en nog klinkt ook. Die wil ik jullie niet onthouden.

Elastypen als een flexheks

Het is voor het ras van pennenlikkers, typgeiten en kantoorpikken niet eenvoudig om, als je je hele leven aan het bureau en achter de pc zit, een soepel en swingend lichaam te houden. Je moet er wel wat voor doen. Een cursus Tibetaans zwaardvechten, Zoemba, Salsadansen of Yoga geven je het idee dat je dit wel kan veranderen, maar na een tijdje besef je toch dat een strijkplank minder stijf is dan jij.
Helaas pindakaas, je bent al bij voorbaat vastgegroeid aan je bureau en gedoodverfd om met rugklachten, artritis, RSI of jicht door het leven te gaan.
Zo soepel als je lichaam is, zo is ook je geest zeggen ze. Dat belooft niet veel goeds voor onze medemens. Niet alleen verstijft ons lichaam, we verstijven ook in ons beroep. (Dat heet in vaktermen ‘beroepsgedeformeerdheid’) We hebben geen oog meer voor de buitenwereld en waar het allemaal over gaat maar houden ons stijfjes aan regels. Dat bureaucratische in onze beroepsgroep van pennenlikkers, typgeiten en kantoorpikken heeft een lichamelijke oorzaak en is dus op conto te schrijven van een algemene verstijving van onze ledematen. Aldus constateerde ik recentelijk...

Er zijn echter mensen op deze aardbol, die van nature zo flexibel zijn dat ze ons allen tot voorbeeld kunnen zijn. Neem nou de in Duitsland wonende Russische Zlata. Zij heeft geen problemen met licht typwerk. Dat doet zij zonder bureaustoel te gebruiken (waardoor je rugklachten krijgt!). En die werkzaamheden doet ze bovendien zo soepeltjes dat ze ’s avonds nog even fris als een framboos over straat caprioolt, alsof ze net uit bed komt. Daarna sopt, stoft en veegt ze ook nog even het hele huis en geeft als het moet een Yoga-lesje of drie. Ze draait haar hand, haar benen en haar hoofd er niet voor om.

Nee, en dan is er ook nog die supermeegaande jongen die werkelijk twee dingen tegelijk kan (en dat kunnen maar weinig mannen!!!): televisie kijken en piano spelen, zo relaxed lijkt me dat! En dat allemaal dankzij een aangeboren buigzaam karakter. Alleen jammer dat tijdens het pianospelen het geluid van de tv uit moet staan. Maar ja, dat neem je met zo’n flexibele instelling willig op.

Drijvende eilanden