donderdag 30 september 2010
Hoofdpijn
Vanochtend ben ik opgestaan met een enorme hoofdpijn. Ik moet er niet aan denken om zoiets elke dag te hebben, zoals mensen met ernstige migraine. Ik las een artikeltje dat ze eindelijk het gen hebben gevonden dat in veel gevallen oorzaak blijkt te zijn voor het ontstaan van migraine. Het heet TRESK. Migraine is dus een genetisch defect in bepaalde (misschien niet alle) gevallen. Voor het eerst is er ook een genetische locatie gevonden waar migraine ontstaat.
Ongeveer tegelijkertijd las ik dat iemand uit Brazilië een messteek in zijn schedel heeft overleefd (zie deze foto). Hij heeft zeker drie jaar rondgelopen met een mes in zijn hoofd (zonder het lemmet, dat aanvankelijk alleen werd verwijderd). Na zo'n lange tijd met hoofdpijn rondgelopen te hebben (tjee, vreemd...), besloot hij toch maar het risico te nemen en weer "onder het mes" te gaan. Letterlijk!
Verbazingwekkend, dat iemand nauwelijks schade ondervindt van zo'n ingreep. Er zijn meer voorbeelden. Een Amerikaanse militair die in Baghdad een mes in zijn hoofd kreeg heeft het ook zomaar overleefd, en is gezond op evenwichtsproblemen na, en een Britse jongen die ruzie kreeg op een gokavondje, en eveneens een groot mes door zijn kop kreeg, idem dito.
Het brein is een raar fenomeen. Gelukkig heb ik geen mes in m'n kop maar het voelt wel zo. Nu maar in gedachten proberen dat denkbeeldige mes eruit te krijgen. Kost me vast hoofdbrekens.
Labels:
hoofdbrekens,
hoofdpijn,
mes,
messteek,
migraine
maandag 27 september 2010
Loopjongens
Ik heb, moet ik schaamteloos toegeven, vaak de neiging om bijvoorbeeld zebrapaden over te steken op een rare manier, stijf en spastisch, vooral met een veel te lange jas aan en met grote stappen. En dat terwijl iedereen in de auto en op straat toekijkt. Het is een neiging die ik maar moeilijk kan onderdrukken. Vast een afwijking van mij. Helaas kunnen maar weinigen dit soort gevoel voor humor waarderen. Dat er, letterlijk, meer van die halve garen rondlopen zoals in Monty Python's Ministry of Funny Walks van John Cleese of deze Japanse vrienden die zichzelf 'World Order' noemen, is een zegen. Ik voel mij allang niet meer alleen met mijn gekte. Er zijn wel meer 'loopjongens'.
Andere Japanners kunnen er ook wat van:
Andere Japanners kunnen er ook wat van:
Labels:
John Cleese,
loopjongens,
silly walks,
World Order
zondag 26 september 2010
Neoliberalisme is uit, neokapitalisme is in
Ik had het vandaag met mijn oude moeder over het feit, dat mensen altijd maar veiligheid willen. Ik zei haar: die is er niet. Ze was het met me eens. Ik zei haar dat je maar het beste met volle overtuiging vooruit kunt gaan, zonder angst voor de toekomst. Want dat is de kracht, die ons tenslotte voortdrijft.
Toen Wouter Bos als minister van EZ ingreep door de banken van de ondergang te redden, begreep hij heel goed dat dit het definitieve einde was van het neoliberalistische tijdperk, waarin de jongens van het grote geld hun gang konden gaan zonder eigenlijk te weten wat de gevolgen zouden zijn van hun trucs met geld. Want trucs waren het! De jongens van de bank wisten dat zij slimmer moesten zijn dan hun concurrenten, maar waren zich niet ten volle bewust van het feit dat zij speelden met het geld van honderdduizenden mensen die geld aan hen hadden toevertrouwd, of wisten het dondersgoed, maar dachten dat het niet zo'n vaart zou lopen. En als het uit de hand zou lopen, konden zij nog wel de benen nemen, want wie was nu uiteindelijk de schuldige?
Voor velen die uit de honger naar rijkdom veel geld hadden geïnvesteerd in fondsen op Wall Street en elders, werden hard afgestraft. Alles donderde naar beneden, het ravijn in. Daar werd Jan met de pet ook de dupe van. Nu leeft zo'n 15% van de Amerikaanse bevolking onder de armoedegrens. Velen hebben geen huis. Dat zal ons niet zo snel overkomen, al hebben wij ook een hoge werkloosheid en een vergelijkbaar groot aantal mensen dat onder die armoedegrens leeft. Inmiddels is onze pensioenballon flink leeggelopen. Het wordt tijd om deze ballon weer op te blazen. Er moet lucht in. Aandelen, dus. De beurs zal weer gaan stijgen, de pensioenfondsen kunnen het beste nu aandelen kopen. Ze zijn nu nog goedkoop. Neoliberalisme is uit, neokapitalisme is in. Kapitalisme met een k in kapitaal. Want kapitaal, dat is er genoeg. Het moet ergens heen en laten we die ballon nu maar opblazen, dan gaat alles nog een keer heel hoog de lucht in. Tot we met pensioen gaan, wellicht. Want dan is die ballon natuurlijk allang weer leeg. Dat zal dan het einde zijn van het neokapitalisme. Maar zover zijn we nog lang niet. Ga dus maar beleggen zoals het een goede neokapitalist betaamt, en stap tijdig uit door alles te verkopen. Alleen dan kun je misschien nog even van je pensioen genieten. Op banken en pensioenverzekeraars vertrouwen is misschien niet zo'n goed idee, zoals we inmiddels van het verleden geleerd hebben.
Toen Wouter Bos als minister van EZ ingreep door de banken van de ondergang te redden, begreep hij heel goed dat dit het definitieve einde was van het neoliberalistische tijdperk, waarin de jongens van het grote geld hun gang konden gaan zonder eigenlijk te weten wat de gevolgen zouden zijn van hun trucs met geld. Want trucs waren het! De jongens van de bank wisten dat zij slimmer moesten zijn dan hun concurrenten, maar waren zich niet ten volle bewust van het feit dat zij speelden met het geld van honderdduizenden mensen die geld aan hen hadden toevertrouwd, of wisten het dondersgoed, maar dachten dat het niet zo'n vaart zou lopen. En als het uit de hand zou lopen, konden zij nog wel de benen nemen, want wie was nu uiteindelijk de schuldige?
Voor velen die uit de honger naar rijkdom veel geld hadden geïnvesteerd in fondsen op Wall Street en elders, werden hard afgestraft. Alles donderde naar beneden, het ravijn in. Daar werd Jan met de pet ook de dupe van. Nu leeft zo'n 15% van de Amerikaanse bevolking onder de armoedegrens. Velen hebben geen huis. Dat zal ons niet zo snel overkomen, al hebben wij ook een hoge werkloosheid en een vergelijkbaar groot aantal mensen dat onder die armoedegrens leeft. Inmiddels is onze pensioenballon flink leeggelopen. Het wordt tijd om deze ballon weer op te blazen. Er moet lucht in. Aandelen, dus. De beurs zal weer gaan stijgen, de pensioenfondsen kunnen het beste nu aandelen kopen. Ze zijn nu nog goedkoop. Neoliberalisme is uit, neokapitalisme is in. Kapitalisme met een k in kapitaal. Want kapitaal, dat is er genoeg. Het moet ergens heen en laten we die ballon nu maar opblazen, dan gaat alles nog een keer heel hoog de lucht in. Tot we met pensioen gaan, wellicht. Want dan is die ballon natuurlijk allang weer leeg. Dat zal dan het einde zijn van het neokapitalisme. Maar zover zijn we nog lang niet. Ga dus maar beleggen zoals het een goede neokapitalist betaamt, en stap tijdig uit door alles te verkopen. Alleen dan kun je misschien nog even van je pensioen genieten. Op banken en pensioenverzekeraars vertrouwen is misschien niet zo'n goed idee, zoals we inmiddels van het verleden geleerd hebben.
Labels:
banken,
kapitalisme,
neokapitalisme,
neoliberalisme,
pensioen,
Wall Street,
Wouter Bos
zaterdag 25 september 2010
Spongebob Squarepants
De naam Spongebob Squarepants is in het Nederlands te vertalen met Sponsbob Vierkantbroek, maar dat klinkt niet. Daarom hebben ze de naam maar gehandhaafd in het Engels. Het moge je niet ontgaan zijn dat "Vierkantbroek" uiteraard slaat op de onelegante vorm van zijn pantalon. De cartoonfiguur van de gelijknamige tekenfilmserie heeft, hoewel ik dat vanwege zijn zotte broek tot op heden onmogelijk hield, een pseudo-imitator in menselijke vorm. Een maffe boer met een dikke pens. En in z'n blote gat, wel te verstaan, slechts bedekt met een broek van hooi. Zie de videoclip die ik bijna zo leuk vind als Spongebob. Don't do this at home.
Farmer Bales Himself In Hay - Watch more Funny Videos
Labels:
boer,
cartoon,
hooi,
Spongebob,
tekenfilms
vrijdag 24 september 2010
Waar ligt Kyrgizië ook al weer?
Als je goed opgelet hebt bij het vak Geografie ofwel Aardrijkskunde weet je waarschijnlijk nog nauwelijks waar alle landen precies liggen. Ik heb vroeger op school wel alle belangrijke plaatsnamen van Nederland uit mijn hoofd moeten leren, maar mijn kinderen kennen slechts een handjevol steden en dorpen, laat staan dat ze daarvan weten waar ze precies liggen op de kaart. Ze zullen de eersten zijn met een TomTom in onze familie, dus waarom zouden ze die namen ook leren, laat staan hun ligging op de landkaart?
Om jezelf te testen of je een aantal landen weet aan te wijzen, door middel van het slepen van de muis, moet je de volgende site maar eens proberen.
Ik maakte nogal eens een vergissing (bijvoorbeeld Oman en Yemen, Kyrgizistan en Tadjikistan).
Om jezelf te testen of je een aantal landen weet aan te wijzen, door middel van het slepen van de muis, moet je de volgende site maar eens proberen.
KLIK HIER
Ik maakte nogal eens een vergissing (bijvoorbeeld Oman en Yemen, Kyrgizistan en Tadjikistan).
Labels:
Aardrijkskunde,
aardrijkskundige kennis,
Geografie,
kennis,
muis,
test,
Tomtom
donderdag 23 september 2010
De beste docent ter wereld
Wie was of is de beste docent ter wereld? Weet je iemand die je wilt nomineren? Ken je iemand van vroeger? Uit geschiedenisboeken of... Bekijk de video en klik dan door naar de site van SMART als je de behoefte hebt.
Leuk gemaakte clip, in ieder geval.
Leuk gemaakte clip, in ieder geval.
Labels:
beste docent,
beste leraar,
docent,
leraar,
onderwijs,
school,
schoolbord,
SMART
woensdag 22 september 2010
OK GO!
OK GO! is een powerpop band die via YouTube bekend is geworden. Hun eerste single "Here it goes again" werd zo een regelrechte hit. In hun eerste clip zien we de bandleden verschillende dansjes maken op zes loopbanden in de setting van een fitnessruimte. Ze hebben nu weer een nieuwe clip gemaakt, eentje met honden. Dat is wel eens vaker gedaan, maar het is wel heel grappig en goed uitgedacht. Van de muziek moet je houden; ik vind de muziek ondergeschikt aan de filmbeelden dus dat zegt veel... :-)
Hun eerste hit is HIER te zien.
Atheïsme in de VS
Het is heerlijk om de spot te drijven met "heilige huisjes". Iedereen doet het wel eens. Je kunt echter ook overdrijven, vinden wij, Europeanen. Alles in de VS is namelijk extremer dan hier. In die natie zijn erg veel fanatieke christenen, en dat lokt even fanatieke atheïsten uit. Zo zit dat nu eenmaal. Er is zelfs een winkel in New York die atheïstische merchandise verkoopt, van onschuldige duiveltjes tot knipplaten voor de jeugd (waarbij je Jezus aan kunt kleden) en stempels met "God is fake". Je hebt zelfs een knipplaat die online werkt:
KLIK HIER
Wie gevoel voor humor heeft, kan dit wel waarderen. Alleen de extremisten die dit onder "blasfemie" scharen zouden deze handel verbieden. Gelukkig wordt de winkel het recht tot verkoop van deze kritische handelswaar niet ontzegd, met beroep op de in de VS zeer hoog gewaardeerde "vrijheid van meningsuiting", freedom of expression. En terecht.
Ik weet niet of Jezus gevoel voor humor had, uit de Bijbel blijkt dat in ieder geval niet. Misschien zou hij er ook om gelachen hebben, of hij zou zich omgedraaid hebben in zijn graf. Wat hij trouwens al eerder deed...
Voor meer nonsens, probeer de oncyclopedie eens (onzin-Wiki): KLIK HIER
Labels:
blasfemie,
christendom,
heiligheid,
humor,
Jezus,
vrijheid van meningsuiting
zondag 19 september 2010
Vleeshoeden
Je denkt misschien: het zal me een worst wezen wat mensen doen om op te vallen. Je zal echter maar vegetariër zijn!
Lady Gaga is zo'n type die er een hobby van gemaakt heeft om zichzelf in de picture te zetten. Ze kleedde zich onlangs op het MTV Music Video Awards gala in een outfit van rauwe lappen vlees. Zeer onsmakelijk, en zijzelf is dat niet minder, mijns inziens. Ze zou zich moeten schamen voor dat deel van de mensheid (een derde) dat niets te eten heeft wat op vlees lijkt, maar er wel naar hunkert. Het doorbreken van een taboe is mijns inziens alleen zinvol en acceptabel als het iets toevoegt van kritiek op het establisment of vastgeroeste waarden die verandering behoeven. Daarvan is hier zeer waarschijnlijk geen sprake. Dit is beslist geen koshere business.
Er zijn nog meer van die gekken die in deze crisistijd laten weten dat het vlees in de supermarkt veel te goedkoop is (met dank aan C1000????):
En als je hier nog niet genoeg aan hebt, er is zelfs een heuse site:
www.hatsofmeat.com
zaterdag 18 september 2010
Cuba en Olympisch Goud
Ik ben afgelopen week uit Cuba teruggekeerd van een korte vakantie. In de taxi naar de luchthaven prees de taxichauffeur ons land omdat we zo sport-minded zijn. Nooit geweten, maar voor een klein landje is het wel iets om trots op te zijn. Cuba is qua inwoners nog kleiner: 9 miljoen, maar doet niet bepaald onder aan Nederland, integendeel.
Het land staat heel vaak in de top-10 als het om sportmedailles gaat. Sportief landje ook, dus. Er zijn vooral veel atleten, en verder goede volleyballers en basketballers en niet te vergeten baseballers.
Ik was getuige van de thuiskomst van een medaillewinnaar: de overbuurjongen, 17 jaar jong, had net een gouden plak binnengehaald voor zijn land met het onderdeel Triple Jump (driestapsprong). Radame Fabar Sanchez heet hij en hij sprong maar liefst 16,37 meter. Een persoonlijk record. Kijk hoe hij de finale ingaat en de medaille in ontvangst neemt.[i.v.m. blokkade voor het vertonen van deze beelden via mijn site, ga op het zwarte blok staan met je muis, klik op de rechter muisknop en kies 'watch on YouTube'. Sorry voor het ongemak!]
De volgende foto's zijn gemaakt in de straat in Santiago de Cuba waar Radame woont.
Foto 1: Radame poseert met zijn gouden plak
Foto 2: Anna moet ook even, ik ken deze lachebek nog van 15 jaar geleden, toen ze precies op die plek in haar broek plaste toen ik zei dat ik liever ging lopen naar de stad 'want dan zie je meer'.
Foto 3: De buurtjes. Nota bene: een dag later werd de renovatie van het huis gestart, het geld dat de held had meegenomen werd direct uitgegeven!
Het land staat heel vaak in de top-10 als het om sportmedailles gaat. Sportief landje ook, dus. Er zijn vooral veel atleten, en verder goede volleyballers en basketballers en niet te vergeten baseballers.
Ik was getuige van de thuiskomst van een medaillewinnaar: de overbuurjongen, 17 jaar jong, had net een gouden plak binnengehaald voor zijn land met het onderdeel Triple Jump (driestapsprong). Radame Fabar Sanchez heet hij en hij sprong maar liefst 16,37 meter. Een persoonlijk record. Kijk hoe hij de finale ingaat en de medaille in ontvangst neemt.[i.v.m. blokkade voor het vertonen van deze beelden via mijn site, ga op het zwarte blok staan met je muis, klik op de rechter muisknop en kies 'watch on YouTube'. Sorry voor het ongemak!]
De volgende foto's zijn gemaakt in de straat in Santiago de Cuba waar Radame woont.
Foto 1: Radame poseert met zijn gouden plak
Foto 2: Anna moet ook even, ik ken deze lachebek nog van 15 jaar geleden, toen ze precies op die plek in haar broek plaste toen ik zei dat ik liever ging lopen naar de stad 'want dan zie je meer'.
Foto 3: De buurtjes. Nota bene: een dag later werd de renovatie van het huis gestart, het geld dat de held had meegenomen werd direct uitgegeven!
Abonneren op:
Posts (Atom)