In 1958 kreeg een Amerikaanse Mexicaan genaamd Pedro Bach-y-Rita een herseninfarct waardoor hij eenzijdig verlamd raakte en niet meer kon spreken. Pedro had het geluk dat zijn zoon George psychiater was. Deze zorgde dat zijn vader namelijk werd behandeld op een manier die verschillende doktoren voor onmogelijk hadden gehouden. Hij kon hierdoor namelijk een aanvaardbaar en dragelijk leven leiden.
Toen vader Pedro stierf, gebeurde er nog iets buitengewoon opmerkelijks. De andere zoon van Pedro heette Paul en deze was inmiddels neurowetenschapper (1934-2006, zie foto). Hij was dusdanig gefascineerd door de flexibiliteit van het brein van zijn vader dat hij het na diens dood onderzocht. Hij ontdekte dat zijn vader als gevolg van het infarct grote schade aan zijn hersenstam had opgelopen. Deze schade was echter definitief en dat was juist zo opmerkelijk, vanwege het feit dat zijn vader na zijn herseninfarct opnieuw bepaalde functies had teruggekregen. Het kwam er dus blijkbaar op neer dat andere delen van de hersenen functies van de hersenstam hadden overgenomen. Dit bewees volgens Paul dat hersenen het vermogen hebben om zichzelf te reorganiseren, ook na uitval van hersenfuncties. Deze eigenschap wordt wel neuroplasticiteit (ook neurale plasticiteit) genoemd. Door de hiermee samenhangende wetenschappelijke ontdekkingen en de voortschrijdende technische ontwikkelingen is het nu ook mogelijk geworden voor volledig blinde mensen om weer te ‘zien’ doordat andere delen van de hersenen functies overnemen van hersengebieden die met het zien te maken hebben.
Hoewel de systemen nog moeten worden geperfectioneerd, is het in een proefopstelling gelukt om volledig blinde mensen te laten zien met hun tong. Een fantastische ontwikkeling, die naar meer smaakt! Kijk naar deze videoclip en je gelooft je eigen tong niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten