zondag 1 november 2009
Hallo Halloween!
Gisteren waren overal mensen met heksenhoedjes en pompoenmutsen te zien op straat en in de bars en cafés van ons dorp. Halloween is een trend geworden, zeker in de horeca. In deze economisch minder goede tijd is dat niet zo vreemd. Het Ierse bier (met de toepasselijke naam ‘stout’) paste er uitstekend bij. Wat is Halloween eigenlijk? Een heksenfeest?
Halloween werd in de voorchristelijke tijd door de Britse Kelten gevierd. Deze Keltische erfenis is de reden dat het feest nu nog voornamelijk in de Engelstalige landen gevierd wordt. Halloween heet zo omdat hallow ‘heilige’ betekent, eigenlijk ‘all Hallow’s eve’, aller heiligen avond, ofwel de avond voor Allerheiligen, de katholieke feestdag viel samen met de Keltische oudejaarsavond van de 1e november. Dit was de dag dat de oogst binnen was, dus tijd voor een feestje. Voor de Kelten was het de dag dat de geesten van de overleden voorvaderen wakker werden en op het vele voedsel afkwamen van de oogst, dat zij voor de ingang van hun woning legden, en daarom droeg men maskers om de boze geesten te verjagen.
In 2000 heb ik dit feest meegemaakt in Juchitán, Mexico. Het was een van de meest memorabele en bijzondere ervaringen uit mijn leven. Halloween daar is niet een feest met maskers, maar één waarbij je thuis uitgenodigd wordt, ook al ben je vreemdeling. Overal worden bezoekjes gebracht aan huizen en de gasten worden getrakteerd op lekkere hapjes en drankjes. In de kamer hebben ze een trapsgewijs altaar met kaarsjes , bloemen en portretten van de overleden familieleden. De voorvaderen worden geëerd. Juchitán is een stadje met een hoog percentage aan indianen van de Zapotekenstam. De vrouwen zijn er oogverblindend mooi, zowel lichamelijk als in hun klederdracht en zij stralen een enorm indrukwekkende trots uit. Alsof iedere vrouw daar van adel is. De mannen daar serveren de gasten, spelen de gitaar, nodigen iedereen uit.
De volgende dag heet Allerzielen, en op die dag gaat iedereen naar de begraafplaats om de graven schoon te boenen met water en bezem, en om er verse bloemen neer te leggen, die werkelijk in gigantische hoeveelheden worden aangevoerd. Nooit heb ik zo’n prachtige, feestelijke begraafplaats gezien als daar in Juchitán. Leven en dood horen bij elkaar, en dat hoort men te vieren op Halloween.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten