Al was ik zelf het grootste deel van de dag niet aan het feestvieren, ik heb wel het nieuws gevolgd. En ik ben wat interessants te weten gekomen: in Zeeland houden ze van versieren. Echte versierders zijn het. Getrouwd of niet getrouwd, maakt niet uit. Bruidstaart of bruid, maakt niet uit. Alles wordt versierd.
De majesteit (mooiestiet) was vandaag in het met een normale TomTom niet te vinden Wemeldinge. Dat is een pieppieppiepklein durp in Zeeland waar ze het versieren tot kunst hebben verheven. Het wemelt er van dan ook van de dingen. Versierdingen dan wel te verstaan. Dat noemen ze, heel toepasselijk voor vandaag, opkronen. Die uitbundige versiertraditie in Wemeldinge bestaat al minstens een eeuw. Telkens gebruiken ze dezelfde rotzooi. Het mag niet te veel kosten. Ons ben zunig, weet je wel.
De koningin moet jaarlijks een keuze maken uit de plaatsen en gehuchten waar ze heen zal gaan op Koninginnedag. Dit jaar liet ze haar oog vallen op Wemeldinge. Walcheren trok haar niet zo, en Oude Tonge dat klonk ook al niet aantrekkelijk. Om van Domburg maar niet te spreken. Behalve de naam, weet ik trouwens nog wel een andere reden waarom het Wemeldinge werd. Het doet Bea namelijk met weemoed denken aan haar vader en grootvader. Die zouden zich zeker raad hebben geweten met de versiertraditie van Wemeldinge. Ja echt, Oranje boven, je weet toch wel waar dat gezegde vandaan komt, niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten