Die Italianen zijn altijd wat dubbel als het een seksueel onderwerp betreft. Ze laten de escapades van Berlusconi oogluikend toe, maar maken zich druk om een kutkalender. Van de week lach ik in een deuk. Wat was het geval? Ik las dat een of andere fotograaf, een Italiaan genaamd Toscani, een kalender had uitgebracht met foto's van vrouwelijke geslachtsdelen. Daar werd veel ophef over gemaakt omdat de Italiaanse variant van de reclamecode commissie opriep om de kalender van de markt te halen. Toscani is het er niet mee eens omdat hij zegt dat het de schoonheid van het vrouwelijk lichaam verbeeldt. Nou ja, dat kan zo zijn, maar het is een kwestie van verbeelding want heb je aan zo'n kalender? Er staan alleen maar genitaliën op. Geen Italië. (Spreek dat maar eens snel achter elkaar uit, what's in a name? Daarom lag ik dus in een deuk)
Afin, ik vind dat het er vooral om gaat hoe je er zelf over denkt bij deze natuurfoto's. Als je geen slechte gedachten hebt zal je de foto's ook niet zo interpreteren en is er verder niks aan de hand. Je kunt ze denk ik best aan kinderen laten zien. Er wordt niets vuigs getoond, alleen maar lichaamsdelen in close-up. Waarbij het de vraag is of een kind wel herkent wat er getoond wordt. Ik vraag me alleen af wie zo'n kalender nou koopt, want om nou een hele maand lang naar een geslachtsdeel met wuivend duingras te zitten kijken gaat me echt te ver. Dan toch maar liever het hele plaatje. Heb ik tenminste niet het idee dat ik tegen de haarimplantaten van Gerard Joling aan zit te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten