Mauro is een Angolese jongen die 8 jaar geleden in Nederland aanvroeg maar uitgeprocedeerd is en het land uitmoet.
Er is een hoop te doen over dit geval omdat hij zo jong is, perfect Nederlands spreekt en omdat er actie wordt gevoerd door verschillende belangengroepen en vrienden van hem. En dat terwijl de Minister (Gerd Leers) niet van plan is om deze zaak te herzien, voornamelijk vanwege de mogelijke precedentwerking, zo moet ik concluderen uit zijn uitspraken.
Deze week was Mauro meerdere keren in het nieuws en tot slot zelfs in het praatprogramma Pauw en Witteman. Nederland kan niet meer om hem heen. Ik ook niet. Het is de zoveelste dreigende uitzetting waarbij ik mij van schrik op het tandvlees bijt. En dat doet zeer. Waarom zijn politici zulke kille kikkers en boekhouders? Waarom hanteren zij zo graag het scherpe lemmet van de regelgeving in plaats van het zoeken naar mogelijkheden om hun humane, barmhartige, vertrouwenschenkende, gastvrije, sociale kant te gebruiken (als ze die überhaupt hebben)? Als hun straatje schoon is, is hun huis dat dan ook? Dacht het niet.
Is het de valkuil van de angst die ons volk in de recente geschiedenis abjecte politieke keuzes heeft doen maken en die ons belemmeren om nu ruimhartig en barmhartig te zijn?
De toonzetters Fortuin, Verdonk en Wilders hebben een monster gecreëerd dat de ene asielzoeker na de andere zonder aanziens des persoons naar buiten schopt. Ik schaam me diep dat dit gebeurt. Mijn klompen zeggen dat we straks aan Mauro meer hebben dan aan een willekeurige vreemdeling uit Oost-Europa die hier met een EU-paspoort is binnengekomen om vervolgens de illegaliteit in te duiken.
De asielwet klopt nog steeds niet, dat is toch het minste wat je kunt concluderen door al die schrijnende gevallen en generaal pardons. In ieder geval niet als we humaniteit en barmhartigheid als cultureel erfgoed van Nederland zien. Kan Mauro echt niet blijven? Moszkowicz verdedigt wel steenrijke drugscriminelen of grove randtypes als Wilders, maar geen gewone jongens uit het volk zoals Mauro. Hopelijk is er ruimte om bij het Europese Hof van Justitie nog een proces te voeren over het geval Mauro, al was het alleen maar om die lakse en versufte politici uit de provincie nu eindelijk eens wakker te maken. Want in humaniteit en edelmoedigheid lijken ze niet bepaald hun prioriteiten te leggen.
Politici weten al zó lang dat de asielwet niet deugt en op de schop moet, maar er is geen wil of kunde om deze te veranderen. Ze zijn misschien bang dat dan het hek van de dam is. Dat Nederland straks volstroomt met blije, edelmoedige en barmhartige mensen die hier willen werken en leven. Met sympathieke mensen die begrijpen dat Nederlanders behoefte hebben aan hen, aan hun kwaliteiten, al weten ze dat zelf nog niet. Als het aan Den Haag ligt, blijven wij liever lijken op die nukkige bekrompen boer met een enorme bloeiende boomgaard, waar de appels zo rijkelijk aan de bomen groeien dat ze niet meer te rapen zijn en in het gras verrotten, maar die desondanks uitroept met een chagrijnige ondertoon: “Goa van mien land af!”
PS: KLM, TAP air, Lufthansa e.a. hebben rechtstreekse vliegverbinding met Schiphol vanuit Luanda. Die luchtbrug zorgt voor toevoer van Angolese vluchtelingen. Leg Schiphol stil en je hebt een stuk minder asielzoekers. Als we dat niet willen, moeten we niet lullig doen over de mensen die ons land binnenkomen en zich hier willen vestigen. En al helemaal niet als we hen de taal leren, opnemen in een gastgezin en zij na 8 jaar hebben bewezen dat ze VOLLEDIG geïntegreerd zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten