Op zoek naar iets wat er misschien niet is

Zo'n 1400 mensen zijn al vele, vele jaren dagelijks bezig met de voorbereiding van een experiment, dat de zoektocht naar een theoretisch bestaand deeltje (het zogenaamde Higgs-deeltje)mogelijk moet maken. In een van mijn eerdere blogs ben ik hier al eens op ingegaan. Het blijft boeien, vooral omdat de kosten ervan zo immens hoog zijn, de inspanningen om het fysieke (technische) experiment te vervolbrengen uitzonderlijk groot zijn en de duur van het project zich laat vergelijken met de bouw van een middeleeuwse kathedraal of een Egyptische piramide. Alles voor de wetenschap. Opvallend is, dat men zegt dat als het resultaat is, dat het deeltje niet gevonden wordt, dit ook een zeer positieve uitkomst is. Immers, men weet dan dat men niet verder hoeft te zoeken en een heel nieuwe theorie opgang kan doen vinden. Zo lust ik er nog wel een. Het lijkt wel wat op de zoektocht naar een bewijs van God.
Wat is een Higgs-deeltje? Je zou kunnen zeggen: het is een soort antimaterie. Als je een vacuüm ruimte neemt, dan zou je aannemen dat er niets in zit. Het tegendeel is waar: er is wel degelijk iets in die ruimte, althans dat moet wel. De Engelse natuurwetenschapper Peter Higgs gaf zijn naam aan het deeltje. Het Higgs-boson zoals het officieel wordt genoemd is zeer fundamenteel: het moet bestaan om het standaardmodel van de deeltjesfysica kloppend te maken. Het is drager van het Higgsveld, dat in het hele universum aanwezig zou zijn. Door de Higgs-bosonen krijgen alle andere deeltjes massa. Ze zijn echter nog nooit waargenomen.
Het gaat dus ook om de vraag: waar komt de massa vandaan, waardoor ontstaat massa?

Deze vraag bestaat al langer, en zowel Newton als Einstein hebben deze vraag niet kunnen beantwoorden. Vandaar het experiment van de deeltjesversneller, dat zoals het er nu naar uitziet met alle vertragingen en storingen, nog jaren voortduurt.
Zolang Europa nog bereid is miljoenen euro's subsidie neer te leggen voor een fabriek waarin ze zeggen dat ze 'pas over vele jaren' massa uit een vacuüm kunnen toveren, kunnen Uri Geller of Hans Kazan nog even terug naar de schoolbanken.
Wie gelooft het? Het is een knap staaltje lobbywerk van slimme wetenschappers die de Europese politici een dikke worst voor hebben gehouden.
Nou ja, dat is misschien wel erg cynisch: we geven ze een kans. Als ik het als opa nog mag meemaken althans! Bekijk hieronder de aflevering over Higgs van Holland Doc.