zondag 14 februari 2010
Gouwe ouwen: Cuby en Focus
Hoewel ik tijdens het schrijven van deze blog gewoon naar Chopin zit te luisteren, werd ik geattendeerd op twee nostalgische muziekfenomenen: Cuby & the Blizzards die een nieuwe cd hebben uitgebracht en de band Focus van wie een zeldzame video op YouTube te zien is. Cuby & the Blizzards bestaat natuurlijk niet zonder de bezielende inbreng van Harry Muskee (die volgend jaar 70 wordt), en in welke band de wild-tragische Herman Brood nog heeft gespeeld. En Focus bestond dankzij de muzikale inbreng van de rasmuzikanten Thijs van Leer en Jan Akkerman. Beide bands wisten een miljoenenpubliek te interesseren. Om met Cuby te beginnen: zij wonnen niet alleen een Edison, maar wisten ook herhaaldelijk in de top-40 te belanden. Als bluesband is dat niet mis. En nu hebben ze na 11 jaar radiostilte een nieuwe cd uitgebracht, "Cat's Lost". Wat ik ervan hoorde, is absoluut de moeite waard. Heerlijke muziek om bijvoorbeeld in de auto te draaien! Zie en hoor het interview met Harry hierboven.
De tweede band is Focus, met de fluitist/musicus Thijs van Leer. Mijn zus had er een plaat van, zij speelde ook dwarsfluit en Focus was toen hip. Ze drongen door tot in Amerika met 'Hocus Pocus', een bizar nummer dat door de toen nog zeer meisjesachtige Oprah Winfrey werd verwelkomd in haar tv-programma. Twee albums bereikten daar goud: Moving Waves en Focus III. Ook in Engeland waren ze vrij populair, al was goud daar net niet voor hen weggelegd. In 1973 werd Jan Akkerman uitgeroepen tot de beste gitarist ter wereld. Thijs van Leer is in tegenstelling tot Jan Akkerman nooit in de muzikale prijzen gevallen, wat een beetje vreemd is gezien zijn uitgesproken talent. Wel werd hij in 2008 tot Ridder geslagen in de Orde van Oranje Nassau.
Beide bands roepen herinneringen op aan de muzikaal rijke periode van de jaren 60-70, waarin druk geƫxperimenteerd werd met muziekinstrumenten en wat minder werd 'geknutseld' met geluidsapparatuur in de studio. Beide bands waren 'live' even goed als op de plaat. Dat kenmerkt goede muziek. Tegenwoordig is het veelal virtuele muziek: het is zelden live, of althans: je gelooft het in ieder geval niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten