Mijn ouders hadden vroeger een Daffodil. Nou is dat ook een andere naam voor narcis, maar dat bedoel ik niet, al had die saaie Hollandse blom er wel wat van weg: een Daffodil is zo ongeveer de meest truttige auto van de jaren 60 en van Nederlandsch fabricaat. Gemaakt in de fabriek van de gebroeders Huub en Wim Van Doorne om precies te zijn, die ooit met aanhangers waren begonnen (Doorne's Aanhanger Fabriek). Nou, qua gewicht deed de Daffodil niet veel af aan een aanhanger. Toen wij eens in de jaren 60 aan het kamperen waren in Denemarken, was er een gespierde Deen op de camping die, omdat onze auto de scheerlijnen van zijn tent in de weg zaten, zonder verdere omhaal de Daffodil van achteren optilde en een eindje verderop weer neerzette. We hadden hem wel in het Deens horen smörrebröden, maar wisten wij veel dat die opgedirkte grasmaaimachine zo licht was! Als een veertje ging-ie de lucht in. Dat we met z'n allen nooit van de weg af geblazen zijn, is een mirakels wonder.
Echt maf, die Daf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten