VAKANTIE

Hallo bloglezers,

Zoals je ziet hangt de hangmat er al. Over een paar dagen ga ik erin liggen, met een glas mojito of gewoon een Cristal biertje. Even wat inspiratie opdoen. Ik ben eind december weer terug, voorlopig moeten jullie het dus zonder mijn lees- en kijkdoos doen.

Ik wens iedereen fijne Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar.

Over mijn belevenissen in de Cubaanse hangmat zal ik jullie uitgebreid uit de doeken doen.

Groetjes,

Reynier

Timor Steffens, dansende carrière

Jong talent van vaderlandse bodem is altijd inspirerend. Timor Steffens is zo'n jongen met een ongelooflijk verhaal. Zijn naam klinkt Hollandser dan Hollands, maar in feite is hij half Marokkaan, en heeft hij Indiaas en Duits bloed in de aderen. Een voorbeeld van geslaagde integratie!
Timor is nog maar 22 jaar en heeft nu al de top bereikt in de danswereld. Ooit begon hij aan een kappersopleiding, maar die maakte hij niet af. Uiteindelijk besloot hij zijn passie te volgen en meldde hij zich aan op de Rotterdamse Dansacademie, waar hij (vanwege het schrijnende tekort aan jongens) werd aangenomen.
Zijn geluk was dat hij zich in 2008 aanmeldde bij de talentenjacht 'So you think you can dance', waarvan de audities o.a. hier in Hilversum werden gehouden, bij mij letterlijk om de hoek. Tot zijn verbazing drong hij door tot de finale en werd tweede. Via een Amerikaanse choreograaf die razend enthousiast over hem was kwam hij in de VS terecht. In mei 2009 was het raak: hij kreeg een riant aanbod om mee te doen aan Michael Jacksons 'This is it' tournee. Een maand later, op mijn verjaardag, overleed Jackson waardoor Timors droom ruw werd verbroken. Wel mocht hij tijdens Michaels herdenkingsdienst dansen, had hij televisieoptredens en was hij bij zijn begrafenis aanwezig. Timor heeft onlangs nog in een Amerikaans tv-programma mogen optreden en mogen dansen met Whitney Houston.

Kijk naar een tv-uitzending waarin Timor met een groep dansers uit 'This is it' danst. Ongelooflijke choreografie.

De milieutop in Kopenhagen

De klimaatconferentie van de VN vindt dit jaar in Kopenhagen plaats en moet een nieuw klimaatakkoord opleveren. De afspraken van het Kyoto Protocol lopen in 2012 immers af.
In totaal zullen 193 landen aan de conferentie deelnemen. De bijeenkomst eindigt op 18 december. Een echt akkoord wordt dus pas ten vroegste op de slotdagen verwacht. Daarom heeft Obama besloten om pas aan de tafel aan te schuiven op de laatste dag van de conferentie. De bedoeling is dat landen zichzelf verplichten hun CO2-uitstoot tegen 2020 te verkleinen.



Waarom is deze top belangrijk? Omdat het vijf voor twaalf is. De ijskappen en gletsjers smelten in rap tempo, zodat enorme droogte enerzijds en anderzijds enorme stijging van de zeespiegel wordt voorzien. Tegen 2015/2020 moet de uitstoot van CO2 aan een omgekeerde beweging begonnen zijn. Tegen 2050 moet de uitstoot in de hele wereld met 80 procent afnemen in vergelijking met het niveau van 1990. Anders gebeuren er dus fatale rampen voor de mensheid. Is dat mogelijk? Ik hoop het. Veel hangt af van een wereldwijd akkoord, inclusief de energieverslindende grootmachten zoals de VS.

Een van de meest indrukwekkende films die gemaakt zijn om te laten zien dat het echt vijf voor twaalf is HOME van de Franse fotograaf, journalist en ecoloog Yann Arthus-Bertrand. Hij is goed te zien op internet, bijvoorbeeld op Youtube. Het is echter een lange film dus ga er voor zitten. Prachtige beelden en een interessante en indrukwekkend verhaal met dreigende boodschap. De Franse maker van de film heeft een voorliefde voor een hoge camerastand vanuit vliegtuig of helicopter. Hierdoor zie je een perspectief waarbij de aarde klein wordt. Klein en dus kwetsbaar.

Bekijk de film HIER

Rare klazen, die Hollanders!

[Dit is Nicole Le Fever van de NOS vanuit Jordanië]
Wat een vreemde traditie hebben wij eigenlijk met Sinterklaas. Een nepbisschop met een lange witte baard en een rood-wit tenue, gezeten op een paard. Zwarte pieten in een Spaansachtige zeventiende-eeuwse kledij die cadeautjes brengen bij kinderen door via de schoorsteen naar beneden te kruipen. Die cadeautjes in schoenen achterlaten. Die gedichten schrijven, surprises maken en pepernoten strooien.
Echt bizar. Sommige buitenlanders vinden ons dan ook maar een vreemd volkje, en ons gevoel voor humor, voorzover dat wordt gesignaleerd buiten het Nederlandse taalgebied, is ook niet uit te leggen. Meestal wordt dat bestempeld als: 'Dronkenschap' of 'Dutch' wat al automatisch een soort belediging inhoudt gelijkwaardig aan 'idioot' of 'krankzinnig'. Niettemin zien sommigen (gelukkig voor ons) in dat de verkleedpartij van het Sinterklaasfeest ook positieve kanten heeft: het verkleden betekent immers dat je even iemand anders bent en je lekker kunt uitleven. Dat wekt weer op de lachspieren van mensen, ook al snappen ze de taal niet.
De correspondent van de NOS in Jordanië Nicole Le Fever, over wie de PVV vragen stelde aan Ronald Plasterk vanwege haar hoofddoekje (o help, wat erg, een hoofddoek!), rapporteerde over Sinterklaas in Jordanië. Ze hadden daar geen paard, maar wel een kameel. Hoe een Nederlandse Sinterklaas en Zwarte Piet geheel geïntegreerd is in het Jordaanse leven van alledag. Daar kunnen wij nog wat van leren.

Creatief met keukenmes

Toen ik in Thailand en China reisde en wel eens in een wat duurder restaurant at, kreeg je vaak heel kunstig opgedist eten. Zoals bijvoorbeeld een wortel die in een prachtige bloem was gesneden of een draak uit een stuk rettich (zie ook de uit wortel gesneden vissen boven). Zelf kon ik mijn kinderen vroeger eindeloos boeien door een appel te schillen en er een gezichtje in te snijden. Op het laatst kon ik geen appel meer eten of aanbieden zonder er eerst een rare kwibus van te hebben gemaakt.
Probeer het zelf ook maar eens. Het is echt leuk, maar het vergt handigheid en geduld. Het idee zal in de smaak vallen en het veraangenaamt het diner. Ook voor volwassenen.

Wilhelmus, minaretten en andere onzin

Hoe gek is deze wereld? Volgens mij is de Kamer aangestoken door het populistische ultra-rechtse holle denken, dat alleen maar schreeuwen is, maar weinig wol. Deze week vond een referendum plaats in Zwitserland over het bouwen van minaretten waar de Zwitsers zich uitspraken voor een verbod hierop. Nou, dat moeten die bizarre Zwitsers met hun holle kaashersens zelf weten. Alsof door de bouw van minaretten hun spitse bergtoppen niet meer te zien zouden zijn. Maar de SGP kan er ook wat van. Kees van der Staaij diende vorige week tijdens het debat over integratie een motie in waarin hij vraagt om terughoudendheid bij de bouw van minaretten en moskeeën. Deze uitingen "kunnen bijdragen aan gevoelens van vervreemding en van aantasting van de historische Nederlandse identiteit" aldus deze gereformeerde jurist uit de Bijbelbelt. Bij wie dan? Ja, de SGP wil straks al die shoarmazaken, Chinese restaurants en pizzeria's ook uit het straatbeeld weren. Gisteren was er een klein debatje met van der Staaij in de uitzending van Pauw en Witteman, waarbij de slimme en innemende advocate Famile Arslan zijn argumenten kundig van tafel veegde.

Verder werd deze week door de Tweede Kamer besloten dat alle inburgeraars tijdens de Nederlandse lessen aandacht moeten besteden aan het Wilhelmus. Minister van Integratie Eberhard van der Laan vindt het een ‘sympathiek idee’, zoals hij zelf zegt. Wie is hij dat hij dat 'sympathieke idee' aan leraren oplegt? Ik zou Eberhard zelf wel eens het lied willen horen zingen, en niet die twee losse coupletten maar alle vijftien foutloos graag! Welke Nederlander kent dat volkslied eigenlijk? En dit prachtige cultuurgoed wordt helemaal nooit onderwezen in lessen Nederlands, en zeker niet uit volle borst gezongen. Waar eindigt deze onzin? Moeten we straks allemaal de vlag gaan hijsen en salueren? In de nabije toekomst kennen inburgeraars de Nederlandse cultuur beter dan de gemiddelde Nederlander. Hoe gek kan het zijn.
Laten we toch eens ophouden met die onzin en iedereen gelijk behandelen.

Waar het op neer komt: dit soort zaken horen niet thuis in de Tweede Kamer. Dit moet vooral op plaatselijk niveau aan de orde gesteld worden. We zitten niet te wachten op studentikoos vergadergeneuzel, detailvoorstellen en borreltafelideetjes van onder andere Van der Staaij en Van der Laan. Beleid is vooral een algemeen kader scheppen en juridisch verankeren. De maatschappij moet het verder zelf maar invullen.

Nooit meer oorlog

Kunnen we een wereld tegemoet gaan waarin nooit meer oorlog zal zijn? Obama heeft vandaag verklaard dat hij in 2012 de oorlog in Afghanistan wil beëindigen. Dat heb ik nog nooit een staatshoofd horen zeggen: je weet namelijk niet wanneer een oorlog eindigt als je er aan begonnen bent tenzij je de strijd wint. Voor de guerrilla in Afghanistan lijkt dat een beetje voorbarig, maar goed. Wie ben ik nu eenmaal.
Er zijn de laatste 1000 jaren zoveel oorlogen geweest, en het werden er steeds meer in plaats van minder. Hopelijk wordt de kritische grens bereikt en is Afghanistan de laatste echte conventionele oorlog. De tekenen zie ik nog niet zo als je luistert naar de gespierde taal in Libanon, Venezuela, Iran en Noord-Korea, om nog maar te zwijgen over het zooitje terreurgroepen in Pakistan en contreien maar hoop is er altijd, zeker met Obama die gelukkig niet uit Texas komt. En laten we hopen dat Sinterklaas leuke cadeautjes uitdeelt. Zijn meerdere uit Rome moet de rest doen voor de Wereldvrede, tijdens de traditionele Kerstpreek.



Bekijk hoe het de mensheid de afgelopen 1000 jaar is vergaan (geluid aanzetten):